Gottfried Kellers Gedicht „Abendlie

Gottfried Kellers Gedicht „Abendlied“ entstand 1879 und wurde 1888 zum ersten Mal veröffentlicht. Es besteht aus 16 Versen in vier Strophen. Die fünfhebigen Trochäen und die ausschliesslich männlichen Kadenzen tragen zur inneren Spannung des Gedichts bei, denn einerseits schaffen die verwendeten Trochäen eine eher traurige und schwerfällige Atmosphäre, wohingegen die männlichen Kadenzen den Textfluss eher beschleunigen.

„Abendlied“ entstand in der literarischen Epoche des Poetischen Realismus, dessen typische Merkmale unter anderem „der Mensch in seiner natürlichen Gesellschaft“, „das menschliche Handeln unter dem Einfluss der Natur“ und „die gesellschaftlichen Zwänge und der Zufall“ sind.

Das Oberthema „Tod“ passt hervorragend in die vorliegende literarische Epoche, da der Tod überall in der Gesellschaftlichen und natürlichen Umgebung des Menschen vorkommt.

Dieses Gedicht lässt sich am einfachsten durch die metaphorisch verwendeten Begriffe, wie z.B. „Abendlied“, „Wanderschuh“ oder „finstre Truh“ erschliessen. Jeder dieser Ausdrücke deutet bei genauerem Hinsehen auf den Lebensabend (Tod) hin, welcher auch sehr schön durch die immer wieder auftretende Augenmetaphorik hervorgehoben wird.

Ausserdem beschäftigt sich „Abendlied“ mit einem zweiten typischen Motiv des Poetischen Realismus nämlich dem Zufall. Das Gedicht spielt darauf an, dass man sein Leben geniessen soll, da man nie weiss, wann es zu Ende sein wird.

Der eher negativen Stimmung stellt sich teilweise ein Positivismus gegenüber, welcher sich durch Formulierungen wie „freundlich“, „goldener Überfluss“ oder „dann hat die Seele Ruh“ äussert.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคลเลอร์ Gottfried บทกวี "เพลงยามเย็น" ถูกสร้างขึ้นใน 1879 และถูกตีพิมพ์ครั้งแรกใน 1888 ประกอบด้วย 16 ข้อใน stanzas 4 5 liftable-Trochäen และ cadences เฉพาะชายนำไปสู่ความตึงเครียดภายในของกลอน เนื่องจากคง Trochäen ใช้สร้างบรรยากาศค่อนข้างเศร้า และหนัก ขณะ cadences ชายค่อนข้างเร็วในการไหลของข้อความ"เพลงยามเย็น" ก่อตั้งขึ้นในยุควรรณกรรมสัจนิยมบทกวี, "ซึ่งโดยทั่วไปคุณลักษณะต่าง ๆ "คนในสังคมของเขาธรรมชาติ" ทำหน้าที่มนุษย์ภายใต้อิทธิพลของธรรมชาติ" และ "ข้อจำกัดของสังคมและโอกาส"หัวข้อ "ความตาย" พอดีในวรรณกรรมยุคปัจจุบัน เนื่องจากความตายอยู่ทุกที่ทั้งในสภาพแวดล้อมทางสังคม และธรรมชาติของคนกลอนนี้สามารถเปิดได้อย่างง่ายดายผ่านเงื่อนไขใช้ metaphorically เช่น "เย็นเพลง" "เดินป่า" หรือ "Truh มืด" แต่ละนิพจน์เหล่านี้ระบุเมื่อใกล้ค่ำของชีวิต (ตาย), ซึ่งเน้นภาพตาเกิดซ้ำยังสวยงามยัง "เพลงยามเย็น" เกี่ยวข้องกับโอกาสกับแปลนทั่วไปเป็นที่สองของบทความสมจริงคือ กลอน alludes ว่า คนควรสนุกกับชีวิตของเขา เพราะคุณไม่เคยรู้ว่าเมื่อนั้นกำลังจะสิ้นสุดPositivism ที่ใบหน้ามีบางส่วนค่อนข้างลบอารมณ์ การปรากฏตัวตามสูตรเช่น "ดี" "ทองเต็ม" หรือ "แล้วมีจิตใจสงบสุข"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กอทท์ฟรีเคลเลอร์บทกวี "เย็นเพลง" ที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1879 และในปี 1888 ตีพิมพ์เป็นครั้งแรก มันประกอบด้วย 16 บทในสี่ของบท trochees fünfhebigenและกระดึบชายเฉพาะนำไปสู่ความเครียดภายในของบทกวีที่มีในมือข้างหนึ่งสร้างครุลหุใช้บรรยากาศที่ค่อนข้างเศร้าและหนักในขณะที่กระดึบชายเร่งการไหลของข้อความค่อนข้าง. "เย็นเพลง" เกิดในยุควรรณกรรมของจริงบทกวี ที่มีคุณสมบัติทั่วไปรวมถึง "คนในสังคมเป็นธรรมชาติของเขา" คือ "การกระทำของมนุษย์ภายใต้อิทธิพลของธรรมชาติ" และ "ข้อ จำกัด ทางสังคมและบังเอิญ". ธีมหลัก "ความตาย" เหมาะอย่างสมบูรณ์ในช่วงนี้ตั้งแต่วรรณกรรม ตายเกิดขึ้นที่ใดก็ได้ในสภาพแวดล้อมที่สาธารณะและธรรมชาติของมนุษย์. กลอนบทนี้จะเปิดให้พวกเขาได้ง่ายที่สุดโดยคำที่ใช้เปรียบเทียบเช่น "เย็นเพลง", "รองเท้าเดินป่า" หรือ "Truh มืดมน" แต่ละของการแสดงออกเหล่านี้แสดงให้เห็นในการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในตอนเย็นของชีวิต (ตาย) ออกมาซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมากโดยเน้นภาพตากำเริบ. นอกจากนี้ข้อตกลง "เย็นเพลง" กับบรรทัดฐานที่สองตามแบบฉบับของความสมจริงบทกวีคือให้โอกาส บทกวี alludes กับว่าควรจะสนุกกับชีวิตของเขาเพราะคุณไม่เคยรู้เมื่อมันจะสายเกินไป. อารมณ์เชิงลบมากขึ้นมีการตั้งค่าบางส่วน positivism ต่อการขยายผ่านวลีเช่น "เป็นมิตร", "ความอุดมสมบูรณ์ทอง" หรือ "แล้วส่วนที่เหลือจิตวิญญาณได้" แสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กอตต์ฟรีด์ Kellers บทกวีของ " เพลง " ปี 1879 และในช่วงเย็นที่ได้รับการพัฒนาเป็นปีค . ศ . 1888 เป็นครั้งแรกที่ได้รับการตีพิมพ์ ซึ่งประกอบด้วยการเปรียบเทียบกับในสี่ strophes 16 ได้ การยกเว้นตัวผู้ Trochäen fünfhebigen และ Alert Cadences DA1, DA2 และ DA4 เท่านั้นมีส่วนช่วยในการลดแรงตึงภายในของบทกวีเพราะบนมือข้างหนึ่งที่นำมาใช้แทนที่จะเป็นการสร้าง Trochäen เศร้าและบรรยากาศที่พรั่งพรูออกมาในขณะที่ผู้ชายไหลข้อความ Alert Cadences DA1, DA2 และ DA4 เท่านั้นแทนที่จะเป็น " beschleunigen

ตามช่วงเวลายามเย็นที่ได้รับการพัฒนาขึ้น " ในเพลง " วรรณกรรมของกวีความสมจริงของยุคสมัยของการทำให้เป็นลักษณะทั่วไปอยู่ท่ามกลางสิ่งอื่นๆ " ที่อยู่ตามธรรมชาติของมนุษย์ในสังคม " " การกระทำของมนุษย์อยู่ภายใต้อิทธิพลของธรรมชาติ " และ " ภาระหน้าที่ทางสังคมและความบังเอิญ " sind ได้

ส่วนบนรองเท้าที่หัวข้อ " ความตาย " เหมาะสมลงในปัจจุบันที่มีความโดดเด่นทางด้านวรรณกรรมยุคสมัยนี้เนื่องจากการเสียชีวิตของมันเองได้ในทุกที่ของใบหนึ่งทางสังคมและสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติของมนุษย์ได้ Dieses vorkommt
2
4 บทกวีที่ง่ายที่สุดโดยใช้เงื่อนไขการรีดนาทาเน้นช่วงเวลายามเย็นที่ " เพลง " " การเดิน " หรือ " finstre รองเท้า Truh " เพื่อเปิดได้เช่นเหล่านี้แต่ละจุดเมื่อกำลังมองหาที่แน่นอนของนิพจน์เพื่อไปยัง Old อายุ ( เสียชีวิต ) ซึ่งไม่ว่าจะโดยการที่เกิดขึ้นอีกครั้งและอีกครั้งที่เน้นการแสดงภาพที่ตาได้
2
4 Ausserdem wird ช่วงเวลายามเย็นที่ " ความกังวลเป็นอย่างมากได้รับการตกแต่งอย่างงดงามพร้อมด้วยตัวเองเพลง " พร้อมด้วยลักษณะตามแบบที่สองที่เป็นแรงจูงใจของความสมจริงของกวีความบังเอิญได้ บทกวีที่พาดพิงถึงข้อเท็จจริงที่ว่าอย่างใดอย่างหนึ่งคือเพื่อการเพลิดเพลินใจไปกับการหมดอายุการใช้งานตั้งแต่หนึ่งไม่เคยรู้ว่า ,เมื่อเผชิญหน้ากับตัวเองในตอนท้ายของการ wird
2
4 Der แทนที่จะเป็นแนวโน้มที่เป็นลบบางส่วนแห่งผัสสะได้ซึ่งตามที่เป็น " เป็นมิตร " ปัญ " ความอุดมสมบูรณ์ " มีสีทองหรือ " แล้ววางในตัวมันเองเป็นจิตวิญญาณของจีนเปิดเผยว่า " ได้