Die Oma hat gestern gesagt, sie wür

Die Oma hat gestern gesagt, sie würde wissen, wo sie die Ilse suchen müsste, wenn die Ilse noch bei ihr wohnte.
Ich weiß nicht, wo ich die Ilse suchen soll, aber ich werde sie trotzdem suchen! Ich habe auch schon eine Idee, wo ich zu suchen anfange. Ich fange bei der Helli an! Mir ist nämlich eingefallen: Vielleicht fragt mich die Helli nur des¬halb nicht nach der Ilse, weil sie mehr weiß als ich! Und heute in der Pause bin ich zu ihr gegangen.
„Ich muss mit dir reden", habe ich gesagt.
Jetzt hab ich keine Zeit", hat die Helli gemurmelt und ist zum Turnsaal gerannt.
Morgen wird sie mir nicht entwischen! Ich werde vor dem Schultor auf sie warten. Und dann werde ich neben ihr hergehen und sie so lange fragen, bis sie mir Antwort gibt. Wenn es sein muss, kann ich sehr hartnäckig sein!

Ich habe vor dem Schultor auf die Helli gewartet. Sie kam erst ziemlich spät heraus. Ich dachte: Red nicht lang herum, das nützt sowieso nichts! Also fragte ich sie: „Helli, weißt du, wo die Ilse ist?"
Zuerst war die Helli recht unfreundlich und hat mich wie ein dummes Baby behandelt. Aber dann ist sie vernünftig geworden und hat gesagt, dass sie gar nichts weiß. Und dass es eine Gemeinheit von der Ilse ist, der besten Freun¬din nichts zu sagen. Das Einzige, was sie weiß, hat sie ge¬sagt, ist, dass die Ilse mit dem Herbert Plank eine geheime Liebschaft gehabt hat. Der Herbert Plank geht in die siebte Klasse.
„Ist der auch weg?", habe ich die Helli gefragt.
„Nein", hat die Helli gesagt. „Den schönen Herbert habe ich heute auf dem Gang gesehen. Der ist da!"
Ich habe wissen wollen, ob sich die Helli beim Herbert Plank nach der Ilse erkundigt hat. Da war die Helli ganz entsetzt.
„Mit dem habe ich noch nie geredet", sagte sie. „Für die blöden Kerle aus der Siebten ist man doch Luft, wenn man nicht so aussieht wie deine Schwester!"
Ich sehe meiner Schwester überhaupt nicht ähnlich und ich bin für den Herbert Plank wahrscheinlich noch weniger als Luft, doch jetzt gehe ich zu ihm!
Der Herbert Plank wohnt in der gleichen Straße wie wir. Ich habe mir seine Adresse aus dem Telefonbuch herausge¬sucht.


Oh Gott! Ich habe den Besuch beim Herbert Plank hinter mir! Leicht war das nicht! Als ich an der Wohnungstür klin¬gelte, hatte ich Angstschweiß auf der Stirn. Und ich kam nicht mehr dazu, ihn wegzuwischen, weil die Tür gleich aufging. Ein Junge, ungefähr so groß wie der Oliver, hatte sie aufgemacht.
„Ich möchte mit deinem Bruder reden", sagte ich.
„Mit welchem ? ", fragte er.
„Mit dem Herbert", sagte ich.
„Da ist eine, die will den Herbert", rief der Kleine. Ich ging zwei Schritte in die Diele hinein, obwohl ich lieber tausend Schritte weggelaufen wäre. Und dann - ich dachte, ich versinke in den Erdboden - dann gingen etliche Türen auf. Zuerst kam eine Frau mit einer blauen Schürze, dann kam eine Frau mit blonden Locken und dann eine Frau mit weißen Haaren. Und dann kamen zwei Jungen, die nicht der Herbert Plank waren, die ich aber schon irgendwo in der Schule gesehen hatte. Sooft eine neue Person in die Diele kam, brüllte der Kleine: „Sie will den Herbert!" Ich stand in der Mitte der Diele, die anderen lehnten an den Türen und schauten mich an. Dann rauschte eine Wasserspülung und die Klotür ging auf und der Herbert Plank fragte: „Wer will mit mir reden?" Ich habe sonst keine Waldmausstimme, doch als ich „Ich, bitte" sagte, piepste ich wie das jüngste Kind der Waldmaus. Der Herbert Plank ist mindestens einen Meter neunzig und in einem Film könnte er ruhig als schönster Jüngling der Stadt mitspielen.
Er hatte Jeans und ein schwarzes T-Shirt an, auf das ein Goldflitter-Adler gestickt war. Er war barfuß. Er hatte lange, dünne Zehen. Ich starrte auf die Zehen.
„Was willst du denn?", fragte der Herbert Plank. Die Zu¬schauer hielten gespannt den Atem an.
„Ich will mit dir allein reden!" Obwohl ich mich dreimal geräuspert hatte, piepste ich wieder wie das Waldmaus¬baby.
„Na, dann komm", sagte der Herbert und zeigte auf eine Tür. Ich ging auf die Tür zu, er hinter mir her. Vor der Tür überholte er mich, machte die Tür auf und ließ mich ein¬treten. Dann machte er die Tür zu, bot mir den Schaukel¬stuhl zum Sitzen an, hockte sich auf sein Bett und schaute mich an.
„Es ist wegen meiner Schwester", sagte ich.
Er schwieg.
„Die ist doch seit zehn Tagen fort", sagte ich.
Er schwieg.
„Und ich möchte wissen, ob du eine Ahnung hast ..." Nun wusste ich einfach nicht weiter.
„Wer bitte", fragte der Herbert, „ist deine Schwester?" „Die Ilse", sagte ich. „Die Ilse Janda!"
„Tut mir Leid", sagte er. „Die kenne ich nicht!" Er sah aus, als ob es ihm wirklich Leid täte.
Ich wollte aufstehen und weggehen, doch da wurde die Zimmertür aufgerissen. Der größere der beiden Jungen kam herein. Er sagte: „Doch, Herbert! Die kennst du! Die geht in die 5a! Ein ganz toller Apparat!"
Er klimperte mit den Augenlidern, wackelte mit den Hüften und stelzte im Zimmer herum wie ein Specht; garantiert nicht wie die Ilse! Aber der Herbert grinste und rief: „Ach, die mit d

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยายบอกว่า วันนี้เธอจะรู้ที่เธอจะต้องมอง Ilse เมื่อ Ilse กับเธอยังคงอาศัยอยู่ ไม่ว่าจะมองหา Ilse แต่ฉันจะยังคงค้นหา มีอยู่แล้วความคิดที่ฉันเริ่มที่จะหา เริ่มด้วยการ แน่นอนความคิด: บางที Emma ไม่ต้องถามฉันเพียง des¬halb Ilse เนื่องจากเธอรู้มากกว่าผม และวันนี้ช่วงพักผมกับเธอ "ฉันต้องการพูดคุยกับเพื่อน กล่าว ตอนนี้ ไม่มีเวลา" มีญี่ปุ่น Emma และวิ่งออกกำลังพรุ่งนี้เธอจะหนีฉัน ฉันจะรอสำหรับคุณที่นอกประตูโรงเรียน แล้ว ฉันจะไปข้าง ๆ เธอ และถามเธอนาน มาก จนกว่าเธอให้ฉันตอบ ถ้าจำเป็นต้อง สามารถถาวรมากฉันรอนอกประตูโรงเรียนบน Emma เธอออกมาสวยสาย ผม: ไม่นานแดงรอบ ไม่สำเร็จอยู่ดี ดังนั้นฉันถามเธอ: "มาร์กาเร็ต คุณทราบว่าการ Ilse คือ"ครั้งแรก Emma เป็นมิตรมาก และถือว่าผมเหมือนเด็กโง่ แต่แล้วมันก็สมเหตุสมผล และได้กล่าวว่า เธอไม่ทราบ และเป็นที่ดูหมิ่นของ Ilse จะพูดอะไรของ Freun¬DIN ที่ดีที่สุด สิ่งเดียวที่พวกเขารู้ว่า เธอมี ge¬sagt มีที่ Ilse ที่ได้มีความรักความลับกับไม้กระดานเฮอร์เบิร์ต ไม้กระดานเฮอร์เบิร์ตอยู่ในเกรดเจ็ด "ที่หายไปยัง" วิทนีย์ที่ถาม"ไม่ กล่าวว่า วิทนีย์ "ผมเคยเห็นเฮอร์เบิร์ตสวยในวันนี้ทางเดิน เขาเป็นที่นี่ ฉันไม่ต้องการทราบว่า วิทนีย์ที่ไม้กระดานเฮอร์เบิร์ตได้ถามหลังจาก Ilse มี Emma ตกใจมากเขา "ด้วยซึ่งผมได้เคยพูด" พวกโง่จากเจ็ดที่แต่อากาศ ถ้ามันไม่เหมือนน้องสาวของคุณ" ผมดูที่ทั้งหมดไม่เหมือนน้อง และผมเฮอร์เบิร์ไม้นิ่งอาจจะน้อยกว่าอากาศ แต่ตอน นี้ไปเขาไม้กระดานเฮอร์เบิร์ตอยู่ในถนนเดียวกันกับเรา ผมได้รับที่อยู่ของเขาจาก herausge¬sucht สมุดโทรศัพท์คุณพระช่วย! ฉันกำลังเยี่ยมชมกระดานเฮอร์เบิร์ตข้างหลัง ไม่ง่าย เมื่อฉันบนห้องประตู klin¬gelte ฉันได้เหงื่อบนหน้าผาก และฉันไม่ได้ไปลบล้างเขาเนื่องจากเปิดประตูทันที เด็ก เกี่ยวกับขนาดใหญ่ Oliver ได้ทำให้พวกเขาขึ้น"ฉันต้องการพูดคุยกับพี่ชายของคุณ กล่าว "กับใคร" เขาถาม บ้าง "กับเฮอร์เบิร์ต""มีอยู่ ใครอยากเฮอร์เบิร์ต ร้องไห้น้อย ผมไปสองขั้นตอนในห้องโถง แม้ว่าฉันชอบตอนพันจะหนี แล้ว – ฉันคิดว่า ฉันจมลงในพื้นดิน – แล้วเดินประตูค่อนข้างน้อย ครั้งแรกมาพร้อมผู้หญิงที่ มีผ้ากันเปื้อนสีฟ้า แล้วมาผู้หญิงที่ มีสีบลอนด์หยิก และผู้หญิงที่ มีผมสีขาว แล้ว มีสองชายก็ไม้เฮอร์เบิร์ต ผมเห็นแต่อยู่ในโรงเรียน เมื่อใดก็ตามบุคคลใหม่ที่มาพร้อม bellowed น้อย: "คุณต้องการเฮอร์เบิร์ต" ผมยืนอยู่กลางห้องโถง อื่น ๆ ปฏิเสธที่ประตู และมองฉัน กวาดล้างและประตูห้องน้ำเปิดแล้ว และไม้กระดานเฮอร์เบิร์ตถาม: ใครอยากคุยกับฉัน " ผมเป็นไม่มีเสียงเมาส์ป่ามิฉะนั้น แต่เป็นผม ',กรุณา' กล่าว ว่า ฉัน beeped เป็นลูกคนสุดท้องของเมาส์ไม้ ไม้กระดานเฮอร์เบิร์ตน้อยเป็นมิเตอร์เก้าสิบ และในภาพยนตร์ เขาอาจเล่นเป็นชายหนุ่มสวยงามของเมืองเงียบ ๆเขามีกางเกงยีนส์และเสื้อยืดสีดำ แววทองเป็นนกอินทรีถูกปัก เขาเป็นเท้าเปล่า เขามีเท้ายาว บาง ผมจ้องไปที่นิ้วเท้า "สิ่งที่คุณต้องการ" ถามกระดานเฮอร์เบิร์ต Zu¬Schauer จัดขึ้นของเขากระหาย "ฉันต้องการพูดคุยกับคุณคนเดียว" แม้ว่าตัวเองสามครั้งได้ล้างคอของมัน ฉัน beeped เป็นการ Waldmaus¬baby อีกครั้ง"ดี แล้ว มา กล่าวว่า การเฮอร์เบิร์ต และชี้ไปประตู ผมไปถึงประตู เขามาหลังจากที่ฉัน ด้านนอกประตูที่เขา overtook ฉัน เปิดประตู และผม ein¬treten เขาปิดประตู บริการ Schaukel¬Stuhl นั่งฉัน squatted บนเตียง แล้วมองฉันผมบอกว่า "มันเป็น เพราะน้องสาวของฉัน เขาก็เงียบผมบอกว่า "นั่นเป็นอย่างไรก็ตาม ตั้งแต่สิบวันไป เขาก็เงียบ"และอยากจะทราบว่า คุณมีความคิดใด ๆ..." ตอนนี้จะไม่ได้ต่อไปเพียงแค่ "ที่กรุณา" เฮอร์เบิร์ตการ ถาม "คือน้องสาวของคุณ "เดอะ Ilse" กล่าว "การ Ilse Janda" เขากล่าวว่า "ผมขอโทษคุณ ฉันที่" เขาดูเหมือนว่าขออภัยจริง ๆ เขาอยากจะลุกขึ้น และเดินออกไป แต่ เนื่องจากประตูห้องพักถูกโยนออกเปิด ใหญ่ของเด็กมาใน เขากล่าวว่า: "ใช่ เฮอร์เบิร์ต! " คุณรู้ว่า เธอไปใน 5a มีเครื่องมาก" เขา strummed กับเปลือก wiggled stelzte รอบ ๆ ห้องเช่นนกหัวขวาน และสะโพกของเธอ ไม่รับประกันว่า เป็นของ Ilse แต่เฮอร์เบิร์ต grinned และตะโกน: "โอ้ ที่ มี d "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยายกล่าวเมื่อวานนี้เธอจะรู้ว่าพวกเขาจะต้องแสวงหา Ilse Ilse เมื่อยังมีชีวิตอยู่กับเธอ.
ฉันไม่รู้จักที่จะมองหา Ilse แต่ฉันจะค้นหาต่อไป! ผมมีความคิดที่ผมเริ่มมอง ฉันเริ่มต้นที่ Helli! เมียร์ในความเป็นจริงที่เกิดขึ้น: บางทีฉัน Helli เพียงdes¬halbไม่ขอ Ilse เพราะเธอรู้มากกว่าที่ฉันทำ! และวันนี้ในการแบ่งผมไปกับเธอ.
"ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณ" ผมพูด.
ตอนนี้ผมไม่ได้มีเวลา "ที่ Helli พึมพำและวิ่งไปออกกำลังกาย.
พวกเขาจะไม่หลบหนีฉันในวันพรุ่งนี้! ฉันจะรออยู่ที่ประตูโรงเรียนในนั้น แล้วฉันจะไปติดกับเธอและขอให้เธอจนกว่าเธอจะให้ฉันคำตอบ ถ้าจำเป็นต้องฉันสามารถปากแข็งมาก!

ฉันได้รับการรอใน Helli ที่ประตูโรงเรียน เธอออกมาค่อนข้างปลาย ฉันคิดว่า: ไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับความยาวที่เป็นประโยชน์อะไรต่อไป! ดังนั้นผมจึงถามเขา "Helli คุณทราบว่า Ilse คืออะไร?"
ครั้งแรก Helli หยาบคายมากและปฏิบัติต่อฉันเหมือนเด็กโง่ แต่แล้วมันได้กลายเป็นที่เหมาะสมและได้กล่าวว่าพวกเขาไม่ทราบอะไรและว่า .. มีความถ่อยของ Ilse ที่ดีที่สุดไม่มีอะไรที่จะพูดFreun¬din. สิ่งเดียวที่เธอรู้ได้ge¬sagtมันเป็นที่ Ilse กับเฮอร์เบิร์ไม้กระดานมีเรื่องรัก ๆ ใคร่ลับ. เฮอร์เบิร์ไม้กระดานไปใน ชั้นประถมศึกษาปีที่เจ็ด.
"เขาหายไปไหน?" ผมถาม Helli.
"ไม่มี" การ Helli กล่าว. "สวยงามเฮอร์เบิร์ผมเห็นในวันนี้ในทางเดิน. เขามี!"
ฉันต้องการที่จะทราบว่า Helli ได้สอบถามเมื่อเฮอร์เบิร์ไม้กระดานหลังจาก Ilse ตั้งแต่ Helli ตกใจค่อนข้าง.
"กับที่ฉันไม่เคยพูด" เธอกล่าว. "สำหรับคนโง่จากเจ็ดหนึ่ง แต่อากาศเมื่อหนึ่งดูไม่เหมือนน้องสาวของคุณ!"
ผมเห็นน้องสาวของฉันไม่ชอบ และฉันอาจจะเป็นเฮอร์เบิร์ไม้กระดานยังคงน้อยกว่าอากาศ แต่ตอนนี้ฉันไปกับเขา!
เฮอร์เบิร์ไม้กระดานอาศัยอยู่ในสถานที่เดียวกันกับเรา ฉันมีherausge¬suchtที่อยู่ของเขาจากสมุดโทรศัพท์.


โอ้พระเจ้า! ผมต้องแวะไปที่เฮอร์เบิร์ไม้กระดานอยู่ข้างหลังผม! มันไม่ใช่เรื่องง่าย! เมื่อฉันklin¬gelteที่ประตูหน้าบ้านผมก็มีเหงื่อเย็นบนหน้าผากของเขา และผมไม่ได้มาเพื่อเช็ดเขาเพราะประตูเปิดเท่าเทียมกัน เด็กผู้ชายคนหนึ่งเกี่ยวกับขนาดของโอลิเวอร์ที่เธอเคยใส่ขึ้น.
"ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับพี่ชายของคุณ" ฉันกล่าวว่า.
"ด้วยอะไร?" เขาถาม.
"โดยเฮอร์เบิร์" ฉันกล่าวว่า.
"มีอีกอย่างหนึ่งว่า ต้องการที่จะเฮอร์เบิร์ "เด็กร้องไห้ ผมเอาสองขั้นตอนเข้าไปในห้องโถง แต่ฉันต้องการที่จะวิ่งหนีไปเป็นพัน ๆ ขั้นตอน และจากนั้น - ฉันคิดว่าฉันจมลงไปในพื้นดิน - จากนั้นก็เดินออกมาจากประตูบาง ครั้งแรกที่มาผู้หญิงที่มีผ้ากันเปื้อนสีฟ้าแล้วก็มาผู้หญิงผมบลอนด์หยิกและหญิงที่มีผมสีขาว แล้วมีเด็กผู้ชายสองคนที่ไม่ได้เป็นของเฮอร์เบิร์ไม้กระดานซึ่งผมเคยเห็นที่ไหนสักแห่งในโรงเรียน ทุกครั้งที่มีคนใหม่เข้ามาในห้องโถงตะโกนเด็ก: "คุณต้องการให้เฮอร์เบิร์!" ผมยืนอยู่ตรงกลางของห้องโถงอื่น ๆ ที่ยืนพิงประตูและมองมาที่ฉันแล้วกวาดล้างน้ำและประตูห้องน้ำเดินขึ้นไปบนและ เฮอร์เบิร์ไม้กระดานกล่าวว่า "ใครอยากจะพูดคุยกับผมหรือเปล่า" ฉันไม่มีเสียงเมาส์ไม้อื่น ๆ แต่เมื่อฉัน "ฉันโปรด" บอกว่าผมแหลมเป็นลูกคนสุดท้องของเมาส์ป่า. เฮอร์เบิร์ไม้กระดานอย่างน้อยหกฟุตและในหนังที่เขายังคงสามารถเล่นเป็นเยาวชนที่สวยที่สุดของเมือง.
เขามีกางเกงยีนส์ และเสื้อยืดสีดำเพื่อให้ตรงกับในนกอินทรี Spangles ทองปัก. เขาเป็นเท้าเปล่า. เขายาวเท้าบาง. ฉันจ้องมองมาที่เท้า.
"คุณต้องการอะไร?" ถามเฮอร์เบิร์ไม้กระดาน Zu¬schauerเก็บไว้ยืดลมหายใจของพวกเขา.
"ผมอยากจะพูดคุยกับคุณคนเดียว!" ถึงแม้ว่าผมจะมีgeräuspertเราสามครั้งผม beeped อีกครั้งเป็นWaldmaus¬baby.
"ดีมา" เฮอร์เบิร์กล่าวว่าชี้ไปที่ประตู , ฉันเดินไปที่ประตูที่เขาอยู่ข้างหลังผม ที่ประตูเขาแซงผมเปิดประตูและแจ้งให้เราein¬treten จากนั้นเขาก็ปิดประตูที่นำเสนอผมSchaukel¬stuhlไปนั่งบนนั่งลงบนเตียงของเขาและมองมาที่ฉัน.
"มันเป็นเพราะน้องสาวของฉัน" ฉันกล่าว.
เขากล่าวว่าไม่มีอะไร.
"นั่นคือมันยังคงเป็นเวลาสิบวัน" ผมบอกว่า.
เขาหยุด.
"และฉันต้องการที่จะรู้ว่าถ้าคุณมีความคิดใด ๆ ... " ตอนนี้ฉันเพิ่งรู้ว่าไม่.
"ใครฉัน?" ถามเฮอร์เบิร์ "เป็นน้องสาวของคุณ?" "การ Ilse" กล่าวว่า I. "การ Ilse Janda!"
"ขอโทษ" เขากล่าว "ผมไม่ทราบ!" เขาดูราวกับว่ามันจริงๆเสียใจ.
ฉันอยากจะลุกขึ้นและเดินออกไป แต่เป็นประตูก็เปิดกว้างที่มีขนาดใหญ่ของเด็กชายสองคนเดินเข้ามาในเขากล่าวว่า .. ! " แต่รู้เฮอร์เบิร์ คุณไป 5A อุปกรณ์ที่ยิ่งใหญ่มาก! "
เขาปัดเปลือกตาของเธอ wiggled สะโพกของเขาและ strutted รอบ ๆ ห้องเช่นนกหัวขวาน; ไม่ชอบ Ilse รับประกัน! แต่เฮอร์เบิร์ยิ้มและร้องออกมาว่า "โอ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวานคุณยายกล่าวว่าพวกเขาจะรู้ว่าพวกเขาจะต้องมองหาเธอถ้าเธอยังคงใช้ .ผมไม่รู้ว่าผมอยู่ที่ไหนผมก็จะหาเธอ , แต่ผมจะพบคุณ ! ! ! ! ! ! ! ฉันมีความคิดที่ฉันเริ่มค้นหา ผมอยู่ในนั้น ! ! ! ! ! ! ! ฉันต้องการที่จะถามว่าฉันว่าบางทีคุณอาจจะไม่ halb des ซึ่งหลังการใช้เพราะพวกเขารู้ดีกว่าฉันอีก ! ! ! ! ! ! ! วันนี้ในเวลาพักผมเดินเข้าไปหาเธอ" ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย " ฉันพูดตอนนี้ผมไม่มีเวลา " ฉันพึมพำแล้ววิ่งในโรงยิมพรุ่งนี้ผมจะทิ้งคุณ ! ! ! ! ! ! ! ฉันรอให้เธอ schultor ก่อน แล้วผมต้องไปอยู่ข้างๆเธอมานานปัญหาจนกว่าคุณจะให้คําตอบ ถ้าจำเป็นฉันสามารถยินดีฉันให้คุณรอ schultor เธอสายมากแล้วพบว่า ฉันคิดว่าไม่มีสีแดงยาวๆนี่มันอะไร ! ! ! ! ! ! ! ดังนั้นผมจะถามคุณ : „ helli ILSE , คุณรู้มั้ย ?อย่างแรกคือสิทธิของคุณและทำเหมือนฉันเป็นคนโง่ที่ไม่เป็นมิตรและการรักษาของทารก แต่แล้วคุณจะเข้าใจและกล่าวว่าพวกเขาไม่รู้ว่า มันหมายถึงการกระโดดจาก freun DIN , ต้องบอกว่าไม่มีอะไร สิ่งเดียวที่คุณรู้ในสิ่งที่เธอ sagt กับ GE นี้คือการใช้หนึ่งแผ่นมีคนรักความลับเฮอร์เบิร์ต เฮอร์เบิร์ตเจ็ดจานในป." นอกจากนี้ยังมีวิธีที่จะไป ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " รายละเอียด : ฉันถาม" ไม่ " ฉันพูด " ความงามของเฮอร์เบิร์ตโถงเห็นฉันในวันนี้ " " " " " " " ในนั้น ! ! ! ! ! ! !ฉันต้องการที่จะรู้ว่าถ้าคุณมีแผ่นของเฮอร์เบิร์ตภายหลังการสอบถาม นี่ผมรู้สึกหดหู่มาก" ผมไม่เคยคุย " เธอกล่าว " เจ้าบ้าที่เจ็ดจากคุณคืออากาศที่ถ้าคุณดูไม่เหมือนพี่ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "ผมเห็นน้องสาวผมไม่เหมือนผมอาจจะไม่ถึงกับเฮอร์เบิร์ตแผงอากาศตอนนี้ฉันต้องการเขา ! ! ! ! ! ! !เฮอร์เบิร์ตที่อาศัยอยู่บนถนนสายหนึ่งในบอร์ดที่เรา ผมได้จากสมุดโทรศัพท์ที่อยู่ herausge sucht ¬โอ้พระเจ้า ! ! ! ! ! ! ! ผมเข้าเยี่ยมชมเฮอร์เบิร์ตบนแผ่นหลังฉัน ! ! ! ! ! ! ! มันไม่ง่ายเลย ! ! ! ! ! ! ! เมื่อฉันอยู่ที่หน้าประตูทางเข้า klin ¬ gelte กลัวหน้าผากของฉัน ผมไม่มีอะไรกับเขาเลยลบเพราะประตูเปิด เด็กหนุ่มคนหนึ่งประมาณเท่าของโอลิเวอร์ที่เธอเปิดประตู" ผมต้องการที่จะพูดกับพี่ชายของคุณ " ฉันพูด" อะไร ? " เขาถามว่า" " " " " " " " ฉันพูด" ค่ะ " เฮอร์เบิร์กล่าวว่ามีขนาดเล็ก ฉันเดินก้าวสองมันพื้นแต่ผมชอบพันก้าวเร่งรีบมาก และฉันคิดว่าฉันติดอยู่ที่พื้นแล้วมีประตู ตอนแรกมีผู้หญิงสวมผ้ากันเปื้อนสีฟ้าและสีบลอนด์ , จากนั้นหนึ่งของผู้หญิงที่มีผมขาว แล้วมาสองหนุ่มเฮอร์เบิร์ตบอร์ดไม่ได้แต่ผมอยู่ที่โรงเรียนที่ไหนมาก่อน เมื่อมีคนมาใหม่มักจะตะโกนว่า " เจ้าเบิร์ทจะเล็ก ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ฉันยืนอยู่ที่กลางพื้นประตูและคนอื่นๆที่กำลังมองมาที่ฉัน แล้วเอาที่ล้างห้องน้ำบนประตูไม้และสมุนไพรและถามว่า " ใครพูดกับผม ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ผมไม่ waldmausstimme , แต่เมื่อฉันพูดว่า " ได้โปรด " ฉันกรีดร้องอย่างเด็ก waldmaus เมื่อเร็วๆนี้ เฮอร์เบิร์ตเป็นเมตรแผ่นและอย่างน้อยก็เป็นหนังที่เขาอาจเป็นเด็กในเมืองที่เงียบสงบเขาสวมกางเกงยีนส์และเสื้อยืดสีดำซึ่งเป็นหนึ่งในการเย็บปักถักร้อยทอง เขาเท้าเปล่า เขาเท้าเรียว ฉันจ้องมองไปที่เท้าของฉัน" คุณต้องการอะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ถามเฮอร์เบิร์ตไม้ schauer zu ซึ่งคิดว่าแรงหายใจ" ผมจะคุยกับคุณตามลำพัง . . . . . . . ถึงแม้ว่าผมจะพูดสามครั้งแล้วผมจะร้อง waldmaus ¬" ไม่เอา " เฮอร์เบิร์ตชี้มาที่ประตู . . . . . . . ผมมองไปที่ประตูเมื่อเขาอยู่ข้างหลังฉัน เขาจับหน้าประตูแล้วเปิดประตูให้ฉัน treten a ¬ จากนั้นเขาก็ปิดประตูให้ฉัน schaukel ¬ stuhl นั่งหมอบนั่งอยู่บนเตียงของเขามองมาที่ฉัน" นั่นเป็นน้องสาวของฉัน , " ผมกล่าวเขาเงียบไป" ผมได้สิบวันแล้ว " ฉันพูดเขาเงียบไป" ผมสงสัยว่าถ้าคุณรู้ว่า . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ผมขยับไม่ได้" ได้โปรด " เฮอร์ถามว่า " เป็นน้องสาวของนาย ? " เธอกล่าวว่า " ฉันพูด การใช้ " 扬达 ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" ขอโทษ " เขากล่าวว่า " ไม่รู้ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " เขาดูเหมือนเขาจริงๆครับฉันลุกขึ้นยืนและเดินจากไปแต่เพราะประตูห้องนอนถูกเปิด มีเด็กผู้ชายเดินเข้ามาสอง เขากล่าวว่า : " แต่เฮอร์เบิร์ท ! ! ! ! ! ! ! คุณรู้มั้ย ! ! ! ! ! ! ! ใน 5 ! ! ! ! ! ! ! เป็นเครื่องที่ยอดเยี่ยม ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "เปลือกตาของเขาขยับสะโพกและ stelzte ค้างคาวในห้องรอบๆเหมือนนกหัวขวานเป็น ; ให้แน่ใจว่าไม่ใช้