Die Haupterwerbsquelle der Aitrache

Die Haupterwerbsquelle der Aitracher Bürger war neben der Landwirtschaft der Holzhandel und die Illerflößerei. Zu manchen Zeiten war jeder zweite Mann ein Flößer. Mit den Niedergang der Flößerei setzte eine erste Industrialisierung ein. Mühlen siedelten sich an und der Kies- und Steinabbau gewann an Bedeutung, Schotter für die Eisenbahn wurde begehrt. Nach dem Zweiten Weltkrieg setzte sich der Strukturwandel vom armen Flößer- und Bauerndorf zu einer Gemeinde, die maßgeblich von Handwerk und Industrie geprägt wird, verstärkt fort.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แหล่งที่มาหลักของรายได้ของประชาชน Aitracher ถูกค้าไม้และ Illerflößerei นอกจากเกษตร ในบางช่วงเวลา ทุกคนได้ที่เบด การลดลงของไม้ล่องแก่งเป็นครั้งแรก industrialisation เริ่ม โรงสีจ่าย และได้รับความสำคัญของกรวด และเอาหิน กรวดสำหรับรถไฟถูกค้นหา หลังจากสงครามโลกครั้งสอง การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของชาวนายากจนและหมู่บ้านทำการเกษตรเพื่อชุมชนใหญ่ครอบงำ โดยการค้าและอุตสาหกรรม ต่อเนื่องมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งที่มาหลักของพลเมือง Aitracher เป็นต่อไปกับการเกษตรของการค้าไม้และIllerflößerei ในช่วงเวลาที่ทุกคนที่สองคือขื่อ กับการลดลงของลอยไม้ที่จัดตั้งขึ้นครั้งแรกในอุตสาหกรรม โรงงานตัดสินและกรวดและหินเหมืองแร่เพิ่มขึ้นในความสำคัญกรวดรถไฟได้ขอ หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างจากจันทันต่ำและหมู่บ้านเกษตรกรรมที่ตั้งอยู่ในชุมชนที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากการค้าและอุตสาหกรรมคอนกรีตอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แหล่งที่มาหลักของรายได้ของประชาชน aitracher ที่ถูกแยกออกจากการเกษตรการค้าไม้และ illerflößerei ได้ ในบางครั้งคนที่สองแต่ละ flößer ที่ พร้อมด้วยล่องแพที่ทำให้เป็นอุตสาหกรรมครั้งแรกที่ใช้ลดลง โรงงานผลิตไปตั้งรกรากอยู่และการรื้อถอนและก้อนหินก้อนกรวดหินได้รับรางวัลที่มีความหมายสำหรับรถไฟที่ถูกบดขยี้เป็นที่ต้องการหลังสงครามโลกครั้งที่สองการเปลี่ยนโครงสร้างที่แข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่องจากหมู่บ้านแพ R และเกษตรกรผู้น่าสงสารให้กับชุมชนซึ่งมีขึ้นมาค่อนข้างมากโดยอุตสาหกรรมและงานฝีมือ