und zwar für alle Kunstströmungen,

und zwar für alle Kunstströmungen, die sich bewusst auf „klassische“ antike, also römische und griechische Vorbilder beziehen. zB. In Frankreich ab dem 16. Jh. der noch im Barock verhaftete Classicisme, oder der Palladianismus in England (~Bezug auf Renaissance-Architekt Andrea Palladio). Klassizistische Tendenz nach ca. 1850 nennt man Neo-Klassizismus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับความเคลื่อนไหวของศิลปะทั้งหมด สติเกี่ยวกับรุ่นโบราณ ดังนั้นโรมัน และกรีก "คลาสสิก" zB ในฝรั่งเศสจากศตวรรษ 16 ของ Classicisme ถูกจับกุมในบาร็อค หรือสถาปัตยกรรมพาลเลเดียนในอังกฤษ (~ เงื่อนไขของเรอเนสซองซ์สถาปนิก Andrea ปัลลาดีโอ) หลัง 1850 เรียกว่าแนวโน้มฟื้นฟูคลาสสิกนีโอคคลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คือสำหรับการเคลื่อนไหวของศิลปะโบราณที่จะมีสติ "คลาสสิก" คือโรมันกรีกและรูปแบบที่เกี่ยวข้อง เช่น ในฝรั่งเศสจากศตวรรษที่ 16. จับกุมยังคงอยู่ในพิสดาร Classicisme หรือพัลลาในอังกฤษ (~ แง่ของเรเนสซองสถาปนิก Andrea Palladio) แนวโน้มที่จะข้ 1850 เรียกว่านีโอคลาสสิค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับทุกการเคลื่อนไหวทางศิลปะการตระหนักถึงบน " คลาสสิก " ในภาษากรีกและโรมันโบราณรุ่นจึงได้เช่น ในประเทศฝรั่งเศสจาก 16 ศตวรรษของยังคงอยู่ในยุคบาโรกที่ถูกจับกุม Classicisme หรือของ Palladianismus ในประเทศอังกฤษ ( รองรับการขยายเพิ่มเติมได้ประมาณ 30% โดยคำนึงถึง Renaissance-Architekt Andrea โรมันหน้า ) แนวโน้มที่คลาสสิคปี 1850 จะเรียกว่าหลังจากที่นีโอคลาสสิค .