Um nicht den Anschein zu erwecken,

Um nicht den Anschein zu erwecken, die neue Sicht auf Medea sei die objektive Wahrheit, verzichtet Christa Wolf auf einen auktorialen Erzähler. Stattdessen lässt sie in den elf Kapiteln des Romans sechs "Stimmen" auftreten. Wir "hören" vier Monologe von Medea, je zwei von Jason und Leukon, je einen von Agameda, Akamas und Glauke. Das ist ein überzeugender Ansatz, auch wenn die Figuren schablonenhaft bleiben, keine individuelle Sprache haben und deshalb ein wenig wie Marionetten wirken, die von ein und derselben Person – der Autorin – bewegt werden.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สั่งปรากฏไม่มุมมองใหม่บน MEDEA ความจริงวัตถุประสงค์ ยกเว้นเป็นหมาป่าปีค.ศ.บรรยาย auctorial แต่ เธอให้ขึ้นหก "เสียง" ในสิบเอ็ดบทของนวนิยาย เรา 'ได้ยิน' สี่ monologues โดย Medea สอง โดย Jason และ Leukon, Agameda, Akamas และ Glauce นี้เป็นวิธีการน่าเชื่อถือ แม้ว่าตัวเลขยังคงกล มีไม่มีแต่ละภาษา และดังนั้นจึงมีน้อยเช่นหุ่นกระบอก ซึ่งเคลื่อนย้ายได้คนเดียว –ผู้เขียน –

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อที่จะไม่ให้การแสดงผลที่มุมมองใหม่ของ Medea คือความจริงวัตถุประสงค์ริหมาป่ายกเว้นเล่า authorial แต่พวกเขาสามารถอยู่ในสิบเอ็ดบทของนวนิยายหก "เสียง" เกิดขึ้น เรา "ได้ยิน" สี่สะสมของ Medea ทั้งสองของเจสันและ Leukon หนึ่งจากแต่ละ Agameda, Akamas และ Glauce นี้เป็นวิธีการโน้มน้าวใจแม้ตัวเลขยังคงตายตัวไม่มีภาษาของแต่ละบุคคลและดังนั้นจึงทำหน้าที่เพียงเล็กน้อยเช่นหุ่นเชิดของคนคนเดียวกัน - เคลื่อนย้าย - ผู้เขียน