Die Basis des Würzens in der Deutsc

Die Basis des Würzens in der Deutschen Küche bildet Speisesalz, das traditionell aus Solequellen und Salzbergwerken gewonnen wird. Süßungsmittel ist meist Saccharose aus der Zuckerrübe, der gelegentlich durch Honig und Zuckerrübensirup ersetzt wird.

Wichtige einheimische Geschmacksgeber sind Meerrettich und Tafelsenf. Je nach Region verwendet man Most, Wein oder Essig als Säure in Speisen. Wichtigstes Würzgemüse ist die Speisezwiebel, welche in einigen Rezepten mit Knoblauch ergänzt wird. Häufig verwendete Kräuter sind Majoran, Thymian, Bohnenkraut und Liebstöckel, während Petersilie, Schnittlauch und Dill frisch verwendet werden. Genauso verbreitet sind Kümmel und Wacholder.

Seit der europäischen Expansion im 16.Jahrhundert wurden auch Gewürze aus Asien, Amerika und dem südlichen Afrika in die Küche aufgenommen. Am verbreitetsten ist dabei Schwarzer und Weißer Pfeffer. Gewürzpaprika wurde erfolgreich in südlicheren Lagen Europas kultiviert, und wird hauptsächlich als „edelsüßer Paprika“ verwendet. Häufig verwendete Gewürze sind außerdem Piment, Muskatnuss und Gewürznelke. Aus dem Mittelmeerraum wurde Lorbeer, Rosmarin, Basilikum und Oregano übernommen, wobei dies meist mit typischen Gerichten aus dieser Region verbunden war.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นฐานของ Aromatization ในอาหารเยอรมันคือ เกลือ ที่ซึ่งสกัดจากสปริง saline และเหมืองเกลือ สารให้ความหวานเป็นส่วนใหญ่เป็นซูโครสจากนทาน ซึ่งบางครั้งถูกแทนที่ ด้วยน้ำผึ้งและผักชนิดหนึ่งน้ำตาลกากน้ำตาลรสชาติท้องถิ่นที่สำคัญคือ ผักกาดตารางและ horseradish ขึ้นอยู่กับภูมิภาค จะใช้ ตามที่ต้องการกรดในอาหาร ไวน์ หรือน้ำส้มสายชู ผักเครื่องปรุงรสสำคัญที่สุดคือ หอมครีม ซึ่งครบครัน ด้วยกระเทียมในบางสูตร สมุนไพรที่ใช้กันทั่วไป Marjoram, thyme เผ็ด และ Lovage ผักชีฝรั่ง chives และผักชีฝรั่งสดใช้ในระหว่างการ ผงยี่หร่าและจูนิเปอร์ได้ทั่วไปเป็นเพียงตั้งแต่ขยายยุโรป เครื่องเทศ จากเอเชีย อเมริกา แอฟริกาใต้ในครัวถูกบันทึกใน 16.Jahrhundert พริกไทยขาวดำทั่วไปได้ พริกไทยพริกถูกปลูกเสร็จเรียบร้อยในพื้นที่เพิ่มเติมนอกยุโรป และส่วนใหญ่ใช้เป็น "หวานพริก" เครื่องเทศที่ใช้บ่อยมีออลสไปซ์ จันทน์เทศ และกานพลู เมดิเตอร์เรเนียนลอเรล โรสแมรี่ โหระพา และออริกาโนที่ถูกนำผ่าน และนี้ไม่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่กับอาหารทั่วไปจากภูมิภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฐานของการปรุงรสในรูปแบบเกลือโต๊ะในครัวเยอรมันซึ่งมีการกู้คืนจากแหล่งน้ำเกลือและเหมืองเกลือแบบดั้งเดิม สารให้ความหวานมักจะเป็นน้ำตาลจากหัวบีทน้ำตาลซึ่งจะถูกแทนที่บางครั้งมีน้ำผึ้งและน้ำเชื่อม. รสท้องถิ่นที่สำคัญคือมะรุมและแผงมัสตาร์ด ขึ้นอยู่กับพื้นที่ที่คุณใช้ต้องไวน์น้ำส้มสายชูหรือกรดในอาหาร ที่สำคัญที่สุดคือหัวหอมWürzgemüseอาหารซึ่งจะเสริมในสูตรอาหารบางอย่างกับกระเทียม สมุนไพรที่ใช้บ่อยมีมินท์, โหระพา, เผ็ดและ Lovage ขณะที่กระเทียมผักชีฝรั่งและผักชีฝรั่งจะใช้สด อย่างเท่าเทียมกันทั่วไปยี่หร่าและสน. ตั้งแต่การขยายตัวในยุโรปในศตวรรษที่ 16 และเครื่องเทศจากเอเชียอเมริกาและแอฟริกาตอนใต้ถูกรวมอยู่ในห้องครัว ที่พบมากที่สุดคือพริกไทยดำและสีขาว Paprika ได้รับการเพาะปลูกที่ประสบความสำเร็จในสถานที่พัดในยุโรปและส่วนใหญ่จะใช้เป็น "พริกหวานโนเบิล" เครื่องเทศที่ใช้บ่อยนอกจากนี้ยังมี allspice ลูกจันทน์เทศและกานพลู ลอเรล, โรสแมรี่ใบโหระพาและออริกาโนถูกนำมาจากภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนและนี่คือมักจะเกี่ยวข้องกับอาหารทั่วไปจากภูมิภาคนี้