Das Farbkonzept stimmte gefühlsmäßi

Das Farbkonzept stimmte gefühlsmäßig überein. Das Lied „Mandala“ ist eine abstrahierte Version der Kurzgeschichte „Der Unsichtbare“ aus „Die Stimmen von Marrakesch“ von Elias Canetti. In dieser Geschichte geht es um eine Person, die an einem großen Platz einer Stadt immer die Stimme eines Bettlers hört. Der Draht in dem Musikvideo ist eine Visualisierung dieser Stimme und wird immer wieder in bestimmten Szenen eingeblendet. Er stellt beispielsweise Schallwellen des Instrumentalteils zu Beginn des Liedes dar indem er schwingt. Die Person wird, in der Geschichte wie auch in dem Musikvideo, von der beunruhigenden Stimme verfolgt und lässt die Figur verrückt werden, sodass sie in einer Szene, in der der Draht eingeblendet wird, sogar zu Boden fällt und davon läuft.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงร่างสีได้เหมือนกับอารมณ์ เพลง "จักรวาล" เป็นเวอร์ชันโดยย่อของเรื่องสั้น "มนุษย์ล่องหน" จาก "เสียงของมาร์ราเกช" โดยชาสคาเนตติ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับผู้ฟังเป็นสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ของเมืองเสมอเสียงของขอทาน ในสายเพลงวิดีโอเป็นจินตภาพของเสียงนี้ และปรากฏซ้ำ ๆ กันในบางฉาก เขาหมายถึง เช่น คลื่นเสียงในส่วนเครื่องมือที่จุดเริ่มต้นของเพลงโดยเขาแปรปรวน คนที่ถูกไล่ล่าในประวัติศาสตร์เช่นกันเช่นในเพลงวิดีโอ จากการรบกวนเสียง และให้รูปเป็นบ้า เพื่อให้เธอตกไปพื้น แม้ในฉากที่ใส่ลวด และทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โทนสีที่สอดคล้องอารมณ์ เพลง "จักรวาล" เป็นรุ่นที่ใจลอยของเรื่องสั้น "มนุษย์ล่องหน" จาก "เสียงของมาราเกช" โดยอีเลียส Canetti เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับบุคคลที่มักจะได้ยินเสียงของขอทานบนสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ของเมืองได้ ลวดในวิดีโอเพลงเป็นภาพของการโหวตนี้และอีกครั้งจะปรากฏในบางฉาก จะให้ยกตัวอย่างเช่นคลื่นเสียงในส่วนที่มีประโยชน์ที่จุดเริ่มต้นของเพลงคือการแกว่ง บุคคลที่จะได้รับการติดตามที่มีประวัติเช่นเดียวกับในวิดีโอเพลงจากเสียงรบกวนและใช้เวลาในการร่างจะบ้าดังนั้นพวกเขา. ในฉากที่สายจะปรากฏแม้ล้มลงไปที่พื้นดินและวิ่งหนีไป