Buchbesprechung:
Nach "Kassandra" beschäftigt sich Christa Wolf mit einer weiteren Figur aus der griechischen Mythologie: Medea. Allerdings deutet sie den Mythos bewusst aus weiblicher Sicht um. Bei Christa Wolf ist Medea keine hasserfüllte Furie, die sich grausam dafür rächt, dass ihr Ehemann Jason sie verlassen hat. Dass die Zauberin Medea ihren Bruder Absyrtos, ihre Rivalin Glauke und ihre Söhne Bücher von Dieter Wunderlich Meidos und Pheres ermordet habe, ist hier nichts als ein Gerücht, das der heimliche Machthaber Akamas bewusst streut, um die ebenso starke und stolze wie eigenwillige und unangepasste Immigrantin zu zerstören. Tatsächlich verkörpert Medea das Ideal einer humanen Gesellschaft. Die Könige von Kolchis und Korinth regieren dagegen nur noch aufgrund von Freveltaten: Aietes ließ seinen Sohn Absyrtos ermorden, Kreon seine Tochter Iphinoe. Beide zerschlugen damit Aufstandsbewegungen, die von ihren Ehefrauen Idya bzw. Merope mit dem Ziel angeführt worden waren, Verbesserungen der politisch-gesellschaftlichen Verhältnisse durchzusetzen. Dabei dachte Christa Wolf bei dem im Osten liegenden Kolchis an die DDR und beim reichen, arroganten Korinth, in dem man alle anderen Menschen für Barbaren hält, an die Bundesrepublik Deutschland. Die Bewohner von Korinth belügen sich selbst und verdrängen die unbewältigte Vergangenheit. Opportunismus, Mangel an Zivilcourage und Xenophobie bestimmen ihr Verhalten. Medea machen sie zum Sündenbock.
Um nicht den Anschein zu erwecken, die neue Sicht auf Medea sei die objektive Wahrheit, verzichtet Christa Wolf auf einen auktorialen Erzähler. Stattdessen lässt sie in den elf Kapiteln des Romans sechs "Stimmen" auftreten. Wir "hören" vier Monologe von Medea, je zwei von Jason und Leukon, je einen von Agameda, Akamas und Glauke. Das ist ein überzeugender Ansatz, auch wenn die Figuren schablonenhaft bleiben, keine individuelle Sprache haben und deshalb ein wenig wie Marionetten wirken, die von ein und derselben Person – der Autorin – bewegt werden.
Auch innerhalb der Monologe ist die Darstellung nicht streng chronologisch, sondern sie folgt den Erinnerungen der Figuren.
Trotz des antiken Stoffes, der ernsten, vielschichtigen Thematik und der "verernsteten Sprache" (Roberto Simanowski) liest sich der Roman "Medea. Stimmen" wie ein spannender Politthriller.
รีวิว :" " " " " " มาตรฐาน " " " " " " " อีกหนึ่งตัวละครที่เจียรไนหลังวูลฟ์ : ตำนานกรีกเมเดีย แต่ตำนานของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าความรู้จากมุมมองของผู้หญิง ในการเจียรไนเป็นมีเดียหมาป่าไม่เกลียดผู้หญิงปากร้ายนี่โหดร้ายแก้แค้นสามีของเธอทิ้งเธอ ! พี่ absyrtos มีเดียของแม่มดที่ฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาและลูกหลานของพวกเขา glauke หนังสือและ pheres meidos Dieter , ถูกฆ่าตาย , มันเป็นแค่ข่าวลือและผู้ปกครองตระหนักถึงศักยภาพของการกระจายในเครือเดียวกันที่มีประสิทธิภาพและคุณลักษณะที่ไม่พึงประสงค์เช่นความภาคภูมิใจและการทำลายของผู้อพยพ ในความเป็นจริงของสังคมมนุษย์ในอุดมคติของมีเดีย กิสและคอรินเธียนเป็นกษัตริย์ปกครองแต่เนื่องจากจะทำให้ลูกชายของเขา absyrtos รัศมี : kreon iphinoe ฆ่าลูกสาวของเขา ทั้งการทำลายและภรรยาของพวกเขาหรือ idya มิโรปีเป้าหมายได้โดยการปรับปรุงสภาพของสังคมและการเมือง คริสตาวูลฟ์อยากอยู่คนฝั่งตะวันออกที่ร่ำรวยของ DDR และคอลลินส์ , หยิ่ง , พวกเขาคิดว่าคนอื่นที่ป่าเถื่อนในสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน คอลลินส์ผู้โกหกกับตัวเองและทำให้มันแก้ไขไม่ได้ ขาดกำลังใจอาการกลัวคนแปลกหน้าและการฉวยโอกาสของพฤติกรรมและการตัดสินใจของคุณ มีเดียเป็นแพะรับบาปเพื่อที่จะให้ความประทับใจใน Medea จุดใหม่ของมุมมองที่เป็นความจริงวัตถุประสงค์และเจียรไนให้ผู้เขียนเล่าเรื่องของหมาป่า ในทางตรงกันข้ามทำให้นิยายของคุณในบทที่สิบเอ็ดหกของ " เสียง " ได้เกิดขึ้น เรา " ฟัง " " " " " " " 4 คับมีเดีย , สำหรับแต่ละคนและทุก leukon เจสัน agameda ย่อยและ glauke นี้เป็นหนึ่งในวิธีการที่มีศักยภาพแม้ว่าตัวเลขในภาษา schablonenhaft ส่วนบุคคลและมีจุดที่หุ่นเหมือนผลคนๆเดียวกันกับผู้เขียน - การเคลื่อนไหวแสดงลำดับในการพูดคนเดียวที่ไม่เข้มงวดแต่ลักษณะของหน่วยความจำของพวกเขาแม้ว่าสารโบราณ , รุนแรง , รูปแบบและหลายระดับ " verernsteten ภาษา " ( โรแบร์โต้ simanowski ) อ่านนิยายของเมเดีย เสียงที่น่าตื่นเต้นและน่าตื่นเต้นทางการเมือง
การแปล กรุณารอสักครู่..