Auf einer Karte betrachtet könnte m

Auf einer Karte betrachtet könnte man das Ruhrgebiet für eine einzige Großstadt halten, da es, zumindest in der West-Ost-Ausdehnung, keine erkennbaren Grenzen zwischen den einzelnen Städten gibt. So ist das Ruhrgebiet als polyzentrische Städtelandschaft zu bezeichnen. Man spricht in diesem Zusammenhang auch von der Ruhrstadt oder „Metropole Ruhr“. Der Raum ist gekennzeichnet durch seine ähnliche stadt- und wirtschaftsgeografische Entwicklung.

Das Ruhrgebiet ist aufgrund seiner Geschichte anders strukturiert als monozentrische Agglomerationen wie Paris, die durch das rasche Zusammenwachsen kleinerer Orte und Städte mit einer Kernstadt entstanden sind. Die einzelnen Städte und Stadtteile des Ruhrgebiets sind während der Industrialisierung unabhängig voneinander gewachsen. Die Bevölkerungsdichte der Kernzone des Ruhrgebiets liegt bei knapp 2.100 Einwohnern pro Quadratkilometer.

Die Übergänge zwischen den Städten sind oft durch eine lockere Vorortbebauung, unbebaute Gebiete und mitunter sogar durch landwirtschaftlich genutzte Flächen geprägt. In der Kernzone des Ruhrgebiets verlaufen die Stadtgrenzen teilweise quer durch dicht bebaute Außenbezirke und sind nur schwer zu erkennen. Häufig ist der Wechsel des Stadtgebiets nicht einmal an einem Wechsel der Straßennamen zu ersehen, da die Straßen in Randlage die Stadtgrenzen mehrfach überschreiten können und, um Verwirrung zu vermeiden, durchgängig benannt und nummeriert sind.

Die Entwicklung des Ruhrgebiets vom ursprünglichen Naturraum zum Standort der Montanindustrie und die rasante Besiedlung während der Industrialisierung ist ein häufig gewählter Forschungsgegenstand der Anthropogeografie. So wird aktuell beispielsweise die Siedlungsgeschichte des Ruhrgebiets in Bezug auf das klassische System der zentralen Orte untersucht.

Im Zuge der Rekultivierung von Industriebrachen entstehen neue Parklandschaften und Naherholungsgebiete wie etwa der Hoheward, ein Landschaftspark im nördlichen Ruhrgebiet. Entlang der erst teilweise renaturierten Emscher bildet der Emscher Landschaftspark, der die bereits in den 1920er Jahren durch den SVR in Nord-Süd-Richtung angelegten regionalen Grünzüge verbindet, einen in Ost-West-Richtung verlaufenden Grüngürtel zwischen den Städten. Die zahlreichen Garten- und Parkanlagen der Region sind in das European Garden Heritage Network eingebunden.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูในแผนที่อาจตั้ง Ruhr สำหรับเมือง ตั้งแต่น้อย ในขอบเขตตะวันตกตะวันออก ไม่แบ่งเห็นระหว่างแต่ละเมืองได้ ตั้ง Ruhr เป็นเมือง polycentric อธิบายได้ ในบริบทนี้ยัง เรียกว่าเมือง Ruhr หรือ "Ruhr นคร" ภูมิภาคมีประสบการ์ โดยการพัฒนาเมือง และ ภูมิศาสตร์เศรษฐกิจคล้ายคลึงกันเนื่องจากประวัติ ตั้ง Ruhr จัดโครงสร้างแตกต่างจาก monocentric เมืองเช่นปารีส เกิดจากการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของเมืองเล็ก ๆ และหมู่บ้านกับเมืองหลัก แต่ละเมืองและเขตพื้นที่ Ruhr โตแยกกันระหว่างที่ทวีความรุนแรงมาก ความหนาแน่นของประชากรของเขตพื้นที่หลักพื้นที่ Ruhr เป็นเพียงภายใต้ 2,100 คนต่อตารางกิโลเมตรช่วงระหว่างเมืองมักอาคารชานเมืองสบาย ๆ พื้นที่ undeveloped และบางครั้งแม้แต่เกษตร ในใจกลางของพื้นที่ Ruhr ข้ามเมืองข้ามชานเมืองสร้างขึ้นหนาแน่นไปและยากต่อการตรวจสอบมีบางส่วน มักจะการเปลี่ยนแปลงของเมืองไม่ได้ระบุ ไว้ เปลี่ยนชื่อถนน เพราะถนนในพื้นที่รอบนอกสามารถข้ามเส้นขอบของเมืองหลายครั้ง และ การอ่าน อย่างสม่ำเสมอตั้งชื่อ และหมายเลขหัวข้อวิจัยของ Anthropogeografie ท่านบ่อย ๆ คือ การพัฒนาพื้นที่ Ruhr จากพื้นที่ธรรมชาติเดิมที่ตั้งของอุตสาหกรรมถ่านหินและเหล็กกล้าและการชำระเงินอย่างรวดเร็วในระหว่างที่ทวีความรุนแรงมาก ดังนั้น เช่น ในปัจจุบันประวัติการชำระเงินของ Ruhr ระบบคลาสสิกของศูนย์กลางจะตรวจสอบระหว่าง recultivation ของ brownfield ไซต์เป็นสวนใหม่และพื้นที่พักผ่อนหย่อนใจเช่นสวนภูมิทัศน์ในพื้นที่ภาคเหนือ Ruhr, Hoheward Emscher นอนอุทยาน เชื่อมต่อภูมิภาคที่เขียวที่สร้างขึ้นในปี 1920 โดย SVR ในทิศทางเหนือใต้ เข็มขัด trending เป็นตะวันตกตะวันออกระหว่างเมืองของฟอร์มตามบางส่วน renatured Emscher สวนและสวนสาธารณะของภูมิภาคต่าง ๆ เกี่ยวข้องในเครือข่ายมรดกสวนยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูบนแผนที่หนึ่งสามารถเก็บ Ruhr สำหรับมหานครเดียวมันไม่มีขอบเขตมองเห็นได้ระหว่างเมืองที่แตกต่างกันอย่างน้อยในการขยายตัวทางทิศตะวันตกตะวันออก ดังนั้นรูห์รสามารถอธิบายเป็นภูมิทัศน์เมือง polycentric หนึ่งพูดในบริบทของเมือง Ruhr นี้หรือ "รูห์รมหานคร" พื้นที่ที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเมืองและ wirtschaftsgeografische คล้ายกัน. ภูมิภาครูห์รเป็นเพราะประวัติศาสตร์ที่มีโครงสร้างที่แตกต่างกว่า conurbations monocentric เช่นปารีส, เกิดจากการเชื่อมต่อกันอย่างรวดเร็วของเมืองเล็กและเมืองกับเมืองแกน เมืองของแต่ละบุคคลและละแวกใกล้เคียงของพื้นที่รูห์รได้เติบโตขึ้นในระหว่างการพัฒนาอุตสาหกรรมอย่างอิสระ ความหนาแน่นของประชากรของโซนหลักของรูห์รพื้นที่เป็นเพียงภายใต้ 2,100 คนที่อาศัยอยู่ต่อตารางกิโลเมตร. เปลี่ยนระหว่างเมืองมักเป็นลักษณะการพัฒนาที่ชานเมืองหลวมพัฒนาพื้นที่และบางครั้งก็โดยที่ดินเพื่อการเกษตร ในโซนหลักของรูห์ร, เขตเมืองขยายบางส่วนข้ามชานเมืองสร้างขึ้นหนาแน่นและเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบ บ่อยครั้งที่การเปลี่ยนแปลงของเขตเมืองจะไม่เห็นแม้กระทั่งการเปลี่ยนแปลงชื่อถนนเป็นถนนในนอกเขตเมืองซ้ำเกินและเพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนที่มีชื่ออย่างต่อเนื่องและหมายเลข. การพัฒนาของพื้นที่ Ruhr จากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติเดิมสำหรับสถานที่ตั้งของถ่านหินและอุตสาหกรรมเหล็ก และการล่าอาณานิคมอย่างรวดเร็วในช่วงที่อุตสาหกรรมเป็นเรื่องที่โทรออกบ่อยของการวิจัยในมนุษย์ภูมิศาสตร์ ดังนั้นประวัติศาสตร์การตั้งถิ่นฐานของรูห์รในแง่ของทฤษฎีสถานที่กลางคลาสสิกที่มีการตรวจสอบถึงวันเช่น. ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการปรับปรุงเว็บไซต์ของดินแดนที่สวนสาธารณะใหม่และพื้นที่พักผ่อนหย่อนใจเช่น Hohe วอร์ด, สวนภูมิทัศน์ในพื้นที่รูห์รภาคเหนือ พร้อมเพียงบางส่วนทีสกัด Emscher รูปแบบ Emscher สวนภูมิทัศน์ซึ่งเชื่อมต่อที่มีอยู่แล้วในปี ค.ศ. 1920 ที่สร้างขึ้นโดย SVR ในทิศทางทิศตะวันตกเฉียงใต้เข็มขัดสีเขียวในระดับภูมิภาควิ่งในทิศทางตะวันตกตะวันออกเบลต์ระหว่างเมือง สวนจำนวนมากและสวนสาธารณะของภูมิภาคมีส่วนร่วมในเครือข่ายของเฮอริเทจการ์เด้นยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นได้ในแผนที่ที่คุณสามารถจับรูร์ภูมิภาคสำหรับเมืองเดียวเนื่องจากได้อย่างน้อยในแบบตะวันตกมีการขยายตัวโดยไม่มีทางตะวันออกพรมแดนระหว่างเมืองและเมืองที่แตกต่างกัน ดังนั้นจึงเป็นรูร์ภูมิภาคเป็นเมือง polycentric นี่คือบางครั้งก็เรียกว่า Ruhrstadt หรือ " ดุสเซลดอร์ฟเรอร์มหานครที่ "พื้นที่ที่มีลักษณะคล้ายกับเมืองและการเปิดการพัฒนาขึ้น
2
4 รูร์มีโครงสร้างของพื้นที่ที่แตกต่างกันเนื่องจากมีประวัติเป็นศูนย์เดียวพื้นที่ในเมืองเช่น Paris rapid convergence เมืองขนาดเล็กและเมืองที่มีอยู่ในศูนย์กลางเมืองในแต่ละเมืองและเขตพื้นที่ในระหว่างการพัฒนาด้านอุตสาหกรรมของพื้นที่ที่ปลูกในพื้นที่ที่มีความเป็นอิสระจากกันดุสเซลดอร์ฟเรอร์ของกันและกันได้ ความหนาแน่นของประชากรในโซนหลักของพื้นที่อยู่ภายใต้ดุสเซลดอร์ฟเรอร์ 2,100 ราษฎรต่อตารางกิโลเมตร
2
4 ทรานซิชันอยู่ระหว่างเมืองมักได้โดยการทำให้พื้นที่ Vorortbebauung หลวม 950 กม . และบางครั้งได้แม้จะได้ที่ดินเกษตรกรรมในโซนหลักของเมืองที่จำกัดพื้นที่ดุสเซลดอร์ฟเรอร์ในส่วนที่ผ่านตัวเมืองที่มีประชากรหนาแน่นขึ้น / ในเมืองและเขตพื้นที่ชานเมืองที่ยากที่จะตรวจจับได้ โดยมากแล้วอาจเป็นการทดแทนของเมืองไม่ได้แม้แต่การเปลี่ยนของชื่อถนนเพื่อดูเพราะถนนในภูมิภาคสามารถเกินหลายครั้งเมืองที่จำกัดและในการสั่งซื้อเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความสับสนและได้รับการตั้งชื่ออย่างสม่ำเสมอและมีตัวเลขได้

การพัฒนาของพื้นที่จากเดิมดุสเซลดอร์ฟเรอร์ธรรมชาติไปที่ตำแหน่งของถ่านหินและอุตสาหกรรมเหล็กและการตั้งถิ่นฐานในระหว่างการสร้างอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วคือการเลือกการวิจัย Anthropogeografie บ่อยได้ ดังนั้นตัวอย่างเช่นการชำระเงินของพื้นที่อยู่ในดุสเซลดอร์ฟเรอร์โดยสัมพันธ์กับระบบแบบคลาสสิคของสถานที่ที่ได้รับการตรวจสอบจากส่วนกลางได้

ในการคืนค่าของไซต์โรงงานที่ได้รับการพัฒนาขึ้นมาใหม่ , สวนสนุกและพื้นที่สันทนาการเช่น Hoheward , อันเป็นภูมิทัศน์ Park ทางตอนเหนือของพื้นที่ดุสเซลดอร์ฟเรอร์ ไปตามริมฝั่งแม่น้ำ Emscher renaturierten เพียงบางส่วนในแนวนอน Park ที่ Emscher ที่มีอยู่แล้วในช่วงทศวรรษที่ 1920 โดย SVR3 นี้ในแนวเหนือ - ใต้เป็นสเกลแบบมีการผสมผสานที่ greenbelts ระดับภูมิภาคตะวันออกและตะวันตกที่สายพานสีเขียวระหว่างเมือง สวนสนุกและสวนจำนวนมากของพื้นที่ได้รับการมีส่วนร่วมในเครือข่ายที่เป็นมรดกของสวนตามแบบยุโรป