Der Terminus Montage (engl. editing

Der Terminus Montage (engl. editing, frz. montage) wird häufig synonym gebraucht mit dem Begriff Schnitt (engl. cut/cutting, frz. découpage). Doch empfiehlt sich eine Differenzierung. Es handelt sich um Bezeichnungen desselben Vorgang, allerdings unter verschiedenen Aspekten.
Montage bezieht sich in der Regel auf den ästhetischen Aspekt dieses Vorgang. Im Gegensatz zum Schnitt ist die Montage nicht ein Akt der Selektion, sondern der Konstruktion, bei dem aus einzelnen Teilen (den Einstellungen) ein Ganzes entsteht. Verschiedene Montageverfahren und insbesondere die damit verbunden Montage schulen werden im Folgenden ausführlich erläutert.
Schnitt bezieht sich demgegenüber auf den verfahrenstechnischen Aspekt dieses Vorgangs. Der Schnitt ist primär ein Akt der Selektion; das gedrehte Material wird aussortiert, unerwünschtes Material entfernt. Dies geschieht - oder besser: geschah - gewissermaßen “mit der Schere”, d.h. mit Hilfe von Schneidemaschine bzw. am Schneidetisch. Anschließend wurde das ausgewählte Material aneinandergefügt - mit Klebstoff oder Klebeband. Dieses Verfahren ist heutzutage in den meisten Fällen digitalisiert, d.h. das digitale oder digitalisierte Filmmaterial wird nicht mehr am analogen Schneidetisch, sondern - mit Hilfe von Programm wie Avid oder Final Cut - am Computer “geschnitten” und neu aneinandergefügt. Da der Fokus im Folgenden auf der filmhistorischen Entwicklung der Montage (bzw. der verschiedenen Montage-Schulen) liegt, sollen hier zunächst die analogen Techniken wird an entsprechender stellen hingewiesen.
Der Schnitt-Vorgang besteht aus mehreren Schritten. Zunächst erfolgt die Auswahl der Muster. Muster (engl. rushes, dailies) sind die ersten Positiv-Kopien der Original-Negative, anhand derer “das Drehergebnis besichtigt und eine erste grobe Auswahl getroffen wird” (Monaco 2000,779). Durch die Aneinanderreihung der Muster in der im Drehbuch vorgesehenen Reihenfolge entsteht die Arbeitskopien, mit der die weitere Schnittarbeit erfolgt, Zunächst wird ein Rohschnitt hergestellt, dann ein Feinschnitt. Die einzelnen Einstellungen werden dabei sukzessive auf die gewünschte Länge zusammengeschnitten (und anschließend wieder zusammengefügt). Was das Verhältnis zwischen gedrehtem und am Ende tatsächlich verwendetem Material angeht, so gibt es für den Spülfilm den Erfahrungswert von 10:1(Monaco 2000,131).
 Die letzte Stufe des Feinschnitts ist der Final cut. Die Entscheidung über den final cut liegt in der Regel beim Regisseur. Es gibt aber auch Abweichungen von dieser Regel Im “klassischen” Hollywood-Kino etwa lag die Entscheidung über den final cut meist beim Produzenten, gelegentlich auch beim star. In einigen Fällen werden mehrere Schnittfassungen hergestellt, so neben der Schnittfassung, die in die Kinos kommt, der director’s cut, der dem Willen des Regisseurs entspricht.
 Nach der Vorlage der final cut-Fassung der Arbeitskopie wird dann am Original-Negativ der Negativschnitt hergestellt. Die Positiv-Kopien des Filmes , die in die Kinos kommen, werden jedoch in der Regel nicht unmittelbar von dem Original-Negativ (vom Original des Negativschnitts) gezogen,sondern von einem Duplikat, der dup- (oder dupe)-Kopie. Vom Original- Negativ wird zunächst ein dup- Positiv genommen, das Hauptpositiv (engl. master). Bei Schwarz-Weiß-Filmen war dieses master zur Unterscheidung von anderen Kopien früher bläulich eingefärbt; daher auch die Bezeichnung Lavendel (engl. Lavender), die gelegentlich noch gebraucht wird. Vom dup- Positiv werden dann alle weiteren Kopien bzw. Generationen von Kopien genommen: die dup- Negative und - von diesen wiederum- die Kino-Kopien. Auch diese Verfahren gehören natürlich heute dank digitaler Speichertechnologie und Projektoren weitgehend der Vergangenheit an (vgl. auch hier zu Kap.12).
Die Termini Schnitt haben außerdem noch eine zweite Bedeutung: Schnitt (im Sinne des engl. cut) ist auch eine Bezeichnung für eine bestimmte Einstellungskonjunktion, nämlich das, was gelegentlich auch harter Schnitt genannt wird, das übergangslose Aneinanderfügen zweier Einstellungen. Découpage schließlich heißt im Deutschen auch die letztgültige Festlegung der Einstellungen im Drehbuch, die die Grundlage des final cut bildet. Die Person , die den Filmschnitt durchführt, heißt engl. übrigens editor; die Bezeichnung Cutter ist lediglich im Deutschen gebräuchlich.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำประกอบ (เรียกอีกอย่างว่าการแก้ไข หรือแอสเซมบลี) ใช้บ่อย synonymously ตัดคำ (หรือที่เรียกว่าตัด/ตัด หรือ découpage) อย่างไรก็ตาม การสร้างความแตกต่างเป็นแนะนำ เรื่องชื่อ ของการดำเนินงานเดียวกัน แต่ภาย ใต้ลักษณะที่แตกต่างกัน ติดตั้งการดำเนินการนี้อ้างโดยทั่วไปด้านความงาม ตรงข้ามเฉลี่ย การกระทำเลือกไม่ แต่การก่อสร้าง ในซึ่ง ทั้งหมดเกิดขึ้นจากแต่ละส่วน (การตั้งค่า) จะติดตั้ง ขั้นตอนการประกอบที่แตกต่างกัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับรถรวม แอสเซมบลีในรายละเอียดด้านล่างอธิบาย ตัดคงหมายถึงด้านขั้นตอนของกระบวนการนี้ ตัดเป็นหลักเลือก วัสดุบิดเรียงออก เอาวัสดุที่ไม่พึงประสงค์ นี่คือ ทำ - หรือดีกว่า: - เกิดขึ้นเพื่อที่จะพูด "ด้วยกรรไกร" เช่น ด้วยการใช้เครื่องตัด หรือ ในตารางการตัด วัสดุที่เลือกถูกเพิ่มกัน - กาวหรือเทป ตอนนี้อยู่ในรูปดิจิทัลส่วนใหญ่วันนี้ เช่นวัสดุฟิล์มดิจิทัล หรือดิจิทัลไม่บนโต๊ะตัดแบบแอนะล็อก ได้ - ด้วยความช่วยเหลือของโปรแกรมเช่น Avid หรือตัดขั้นสุดท้าย - คอมพิวเตอร์ "ตัด" และใหม่เข้าด้วยกัน เนื่องจากเน้นประวัติฟิล์มประกอบต่อไปนี้ (หรือโรงเรียนชุมนุมต่าง ๆ) ห้อง ควรแรกของทั้งหมดอนาล็อกเทคนิคจะบนสมชี้ออก Der Schnitt-Vorgang besteht aus mehreren Schritten. Zunächst erfolgt die Auswahl der Muster. Muster (engl. rushes, dailies) sind die ersten Positiv-Kopien der Original-Negative, anhand derer “das Drehergebnis besichtigt und eine erste grobe Auswahl getroffen wird” (Monaco 2000,779). Durch die Aneinanderreihung der Muster in der im Drehbuch vorgesehenen Reihenfolge entsteht die Arbeitskopien, mit der die weitere Schnittarbeit erfolgt, Zunächst wird ein Rohschnitt hergestellt, dann ein Feinschnitt. Die einzelnen Einstellungen werden dabei sukzessive auf die gewünschte Länge zusammengeschnitten (und anschließend wieder zusammengefügt). Was das Verhältnis zwischen gedrehtem und am Ende tatsächlich verwendetem Material angeht, so gibt es für den Spülfilm den Erfahrungswert von 10:1(Monaco 2000,131). Die letzte Stufe des Feinschnitts ist der Final cut. Die Entscheidung über den final cut liegt in der Regel beim Regisseur. Es gibt aber auch Abweichungen von dieser Regel Im “klassischen” Hollywood-Kino etwa lag die Entscheidung über den final cut meist beim Produzenten, gelegentlich auch beim star. In einigen Fällen werden mehrere Schnittfassungen hergestellt, so neben der Schnittfassung, die in die Kinos kommt, der director’s cut, der dem Willen des Regisseurs entspricht. Nach der Vorlage der final cut-Fassung der Arbeitskopie wird dann am Original-Negativ der Negativschnitt hergestellt. Die Positiv-Kopien des Filmes , die in die Kinos kommen, werden jedoch in der Regel nicht unmittelbar von dem Original-Negativ (vom Original des Negativschnitts) gezogen,sondern von einem Duplikat, der dup- (oder dupe)-Kopie. Vom Original- Negativ wird zunächst ein dup- Positiv genommen, das Hauptpositiv (engl. master). Bei Schwarz-Weiß-Filmen war dieses master zur Unterscheidung von anderen Kopien früher bläulich eingefärbt; daher auch die Bezeichnung Lavendel (engl. Lavender), die gelegentlich noch gebraucht wird. Vom dup- Positiv werden dann alle weiteren Kopien bzw. Generationen von Kopien genommen: die dup- Negative und - von diesen wiederum- die Kino-Kopien. Auch diese Verfahren gehören natürlich heute dank digitaler Speichertechnologie und Projektoren weitgehend der Vergangenheit an (vgl. auch hier zu Kap.12). Die Termini Schnitt haben außerdem noch eine zweite Bedeutung: Schnitt (im Sinne des engl. cut) ist auch eine Bezeichnung für eine bestimmte Einstellungskonjunktion, nämlich das, was gelegentlich auch harter Schnitt genannt wird, das übergangslose Aneinanderfügen zweier Einstellungen. Découpage schließlich heißt im Deutschen auch die letztgültige Festlegung der Einstellungen im Drehbuch, die die Grundlage des final cut bildet. Die Person , die den Filmschnitt durchführt, heißt engl. übrigens editor; die Bezeichnung Cutter ist lediglich im Deutschen gebräuchlich.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประกอบปลายทาง (eng. แก้ไขเ. ตัดต่อ) มักจะใช้ synonymously ด้วยอินเตอร์เฟซคำ (eng. ตัด / ตัดเ. Decoupage) แต่ความแตกต่างจะแนะนำ เหล่านี้เป็นชื่อของกระบวนการเดียวกัน แต่ภายใต้ลักษณะที่แตกต่าง.
สภาโดยทั่วไปจะหมายถึงด้านความงามของกระบวนการนี้ ในทางตรงกันข้ามกับส่วนการชุมนุมที่ไม่ได้ทำหน้าที่ของการเลือก แต่การก่อสร้างที่มาจากแต่ละส่วน (การตั้งค่า) สร้างทั้งหมด ขั้นตอนการติดตั้งที่แตกต่างกันและโดยเฉพาะเพื่อให้โรงเรียนที่เชื่อมต่อการชุมนุมมีการอธิบายในรายละเอียดด้านล่าง.
คมชัดมาตราหมายถึงด้านขั้นตอนของกระบวนการนี้ อินเตอร์เฟซที่เป็นหลักของการเลือกการกระทำเสีย วัสดุที่ถ่ายทำจะแยกออกเอาวัสดุที่ไม่พึงประสงค์ นี่คือ - หรือมากกว่าที่เกิดขึ้น - เพื่อที่จะพูด "ด้วยกรรไกร" คือการใช้เครื่องตัดหรือที่โต๊ะการแก้ไข แล้ววัสดุที่เลือกเข้ามา - ด้วยกาวหรือเทป กระบวนการนี้เป็นดิจิตอลในขณะนี้ในกรณีส่วนใหญ่ที่เป็นภาพดิจิตอลหรือดิจิตอลไม่ได้อยู่บนโต๊ะการแก้ไขอนาล็อก แต่ - ด้วยความช่วยเหลือของโปรแกรมเช่น Avid หรือตัดรอบชิงชนะเลิศ - คอมพิวเตอร์ "ตัด" และอีกครั้งที่เข้าร่วม ตั้งแต่การมุ่งเน้นในต่อไปนี้ในการพัฒนาทางประวัติศาสตร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้คือการติดตั้ง (หรือติดตั้งในโรงเรียนต่างๆ), ที่นี่เป็นครั้งแรกของเทคนิคอนาล็อกที่ระบุไว้ในสถานที่ที่เหมาะสม.
ตัดกระบวนการประกอบด้วยหลายขั้นตอน ครั้งแรกที่การเลือกรูปแบบ "เป็นผลมาจากการตรวจสอบการหมุนและเลือกหยาบแรกตี" รูปแบบ (eng. รีบ, หนังสือพิมพ์รายวัน) เป็นเล่มแรกของการบวกเชิงลบเดิมพื้นฐานของการที่ (โมนาโก 2000.779) คำ โดยรูปแบบการคบด้วยกันในลำดับที่ตั้งใจไว้ในสคริปต์สร้างสำเนาการทำงานกับการทำงานตัดต่อเสร็จแล้วแรกตัดหยาบคือทำแล้วตัดดี การตั้งค่าของแต่ละบุคคลจะถูกตัดค่อยๆไปความยาวที่ต้องการด้วยกัน (และประกอบแล้ว) สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างบิดและจบลงในวัสดุที่ใช้จริงตามที่มีการล้างฟิล์มสำหรับระดับประสบการณ์ของ 10: 1 (โมนาโก 2000.131) ขั้นตอนสุดท้ายของการปรับในส่วนของของ Final Cut การตัดสินใจเกี่ยวกับการตัดสุดท้ายมักจะเป็นผู้อำนวยการ แต่ยังมีข้อยกเว้นกฎนี้ใน "คลาสสิก" ที่โรงภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดเกี่ยวกับการตัดสินใจในการตัดสุดท้ายก็มักจะผลิตบางครั้งดาว ในบางกรณีอินเตอร์เฟซหลายรุ่นมีการผลิตดังนั้นนอกเหนือไปจากรุ่นตัดที่โรงภาพยนตร์ฮิตที่ผู้อำนวยการตัดซึ่งสอดคล้องกับความประสงค์ของผู้อำนวยการ ต่อไปนี้การส่งของรุ่นของ Final Cut ของสำเนาการทำงานของเครื่องตัดลบทำแล้วลบเดิม คัดลอกในเชิงบวกของภาพยนตร์ที่ฉายในโรงภาพยนตร์จะไม่ได้วาดมักโดยตรงจากเดิมที่เป็นลบ (จากเดิมของส่วนเชิงลบ) แต่ของที่ซ้ำกัน, ซ้ำ (หรือล่อ) คัดลอก เชิงลบจากเดิมเริ่มแรกซ้ำในเชิงบวกจะนำมาบวกหลัก (eng. โท) ในหนังสีดำและสีขาวของต้นแบบนี้จะแตกต่างจากชุดอื่น ๆ ก่อนหน้านี้ได้ย้อมสีฟ้า; เพราะฉะนั้นชื่อลาเวนเดอร์ (eng. ลาเวนเดอร์) ยังคงใช้เป็นครั้งคราว จาก DUP บวกแล้วชุดอื่น ๆ หรือรุ่นลบออกจากสำเนา: ซ้ำและลบ - เหล่านี้ wiederum- สำเนาโรงภาพยนตร์ แน่นอนว่าวิธีการเหล่านี้อยู่ในขณะนี้ด้วยเทคโนโลยีการจัดเก็บข้อมูลดิจิตอลและโปรเจ็คเตอร์ส่วนใหญ่จะผ่านมา (ดูเพิ่มเติมที่นี่เพื่อมาตรา 12).
ส่วน Termini ยังไม่ได้มีความหมายที่สอง: (. ภายในความหมายของภาษาอังกฤษ Cut) ส่วนยังเป็นคำที่ใช้เรียก บาง Einstellungskonjunktion คือสิ่งที่เรียกว่าบางครั้งตัดยากที่ไร้รอยต่อของทั้งสองเข้าร่วมการตั้งค่า decoupage ที่สุดในเยอรมันยังเป็นความมุ่งมั่นที่ดีที่สุดของการตั้งค่าในสคริปต์ซึ่งเป็นพื้นฐานของการตัดสุดท้าย คนที่ดำเนินการแก้ไขคือภาษาอังกฤษ อนึ่งบรรณาธิการ; ตัดชื่อเป็นปกติเพียง แต่ในเยอรมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการติดตั้ง . แก้ไขฟรี ที่ต้องมีการติดตั้ง ) ความหมายของคำว่า ( หรือตัด ตัดหรือตัด D é coupage ) อย่างไรก็ตาม , หนึ่งในคําแนะนําของความแตกต่าง มันเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่มีชื่อเดียวกันแต่ในด้านต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการประกอบ . . . . . . . มักจะในด้านความงามของกระบวนการนี้ในทางตรงกันข้ามการตัดประกอบเป็นฉากที่ไม่ได้เลือกแต่โดยแต่ละส่วนของการออกแบบโดยรวมของรูปแบบหนึ่ง ( เจตคติ ) ขั้นตอนการประกอบและการประกอบที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนจะอธิบายในรายละเอียดด้านล่าง . . . . . . . ( เทียบกับของกระบวนการนี้คือกระบวนการตัดหมุนตัดเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของการทำความสะอาดวัสดุเหลือใช้และวัสดุในการกำจัด มันดีขึ้นหรือในลักษณะของการ " กรรไกร " ตามลำดับการใช้เครื่องสล็อต : ใน schneidetisch และวัสดุที่เลือกใช้กาวหรือเทปที่ก้นโปรแกรมนี้เป็นโปรแกรมที่เป็นปัจจุบันในส่วนใหญ่ของกรณี , ดิจิตอลหรือดิจิตอลดิจิทัลจำลองฟิล์มที่ไม่ได้ schneidetisch แต่ใช้โปรแกรมเช่นคอมพิวเตอร์หรือ Final Cut คลั่ง " ตัด " และเชื่อมต่ออีกครั้ง เพราะในการมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาตาม ( หรือ filmhistorischen ประกอบ แตกต่างจากที่โรงเรียน ) ในการติดตั้งครั้งแรกที่เราพบว่าเทคโนโลยีที่เหมาะสมในกระบวนการตัดแบบ . . . . . . .

ที่ประกอบด้วยหลายขั้นตอน อย่างแรกเลือกโหมดของ เป็นรูปแบบ ข่าวรายวัน ) เป็นครั้งแรกของการคัดลอกต้นฉบับที่เป็นลบเป็นบวกบนพื้นฐานของ " drehergebnis หยาบในการเข้าถึงและทางเลือกแรก ( โมนาโก 2000779 ) ) ) ) ) ) ) " " " " " " "ใช้ในการกำหนดลำดับของการสร้างรูปแบบของสคริปต์การทดสอบเพื่อดําเนินการต่อไป schnittarbeit , แรก , หยาบ , จากนั้นหนึ่งของยาสูบ ในแต่ละการตั้งค่าให้เร็วหรือช้าได้ตามความยาวที่ต้องการ ( สัปดาห์และจากนั้นอีกครั้ง )อะไรคือความสัมพันธ์ที่แท้จริงของการใช้วัสดุ gedrehtem สุดท้ายสำหรับประสบการณ์เหล่านี้คือ : 1 sp ü lfilm 10 
 ( โมนาโก 2000131 ) ขั้นตอนสุดท้ายคือ feinschnitts Final Cut คลิปสุดท้ายที่ผอ.