§ 10Zumutbarkeit.(1) Einer erwerbsf

§ 10
Zumutbarkeit
.

(1) Einer erwerbsfähigen leistungsberechtigten Person ist jede Arbeit zumutbar, es sei denn, dass

1. sie zu der bestimmten Arbeit körperlich, geistig oder seelisch nicht in der Lage ist,
2. die Ausübung der Arbeit die künftige Ausübung der bisherigen überwiegenden Arbeit wesentlich erschweren würde, weil die bisherige Tätigkeit besondere körperliche Anforderungen stellt,
3. die Ausübung der Arbeit die Erziehung ihres Kindes oder des Kindes ihrer Partnerin oder ihres Partners gefährden würde; die Erziehung eines Kindes, das das dritte Lebensjahr vollendet hat, ist in der Regel nicht gefährdet, soweit die Betreuung in einer Tageseinrichtung oder in Tagespflege im Sinne der Vorschriften des Achten Buches oder auf sonstige Weise sichergestellt ist; die zuständigen kommunalen Träger sollen darauf hinwirken, dass erwerbsfähigen Erziehenden vorrangig ein Platz zur Tagesbetreuung des Kindes angeboten wird,
4. die Ausübung der Arbeit mit der Pflege einer oder eines Angehörigen nicht vereinbar wäre und die Pflege nicht auf andere Weise sichergestellt werden kann,
5. der Ausübung der Arbeit ein sonstiger wichtiger Grund entgegensteht.

(2) Eine Arbeit ist nicht allein deshalb unzumutbar, weil

1. sie nicht einer früheren beruflichen Tätigkeit entspricht, für die die erwerbsfähige leistungsberechtigte Person ausgebildet ist oder die früher ausgeübt wurde,
2. sie im Hinblick auf die Ausbildung der erwerbsfähigen leistungsberechtigten Person als geringerwertig anzusehen ist,
3. der Beschäftigungsort vom Wohnort der erwerbsfähigen leistungsberechtigten Person weiter entfernt ist als ein früherer Beschäftigungs- oder Ausbildungsort,
4. die Arbeitsbedingungen ungünstiger sind als bei den bisherigen Beschäftigungen der erwerbsfähigen leistungsberechtigten Person,
5. sie mit der Beendigung einer Erwerbstätigkeit verbunden ist, es sei denn, es liegen begründete Anhaltspunkte vor, dass durch die bisherige Tätigkeit künftig die Hilfebedürftigkeit beendet werden kann.

(3) Die Absätze 1 und 2 gelten für die Teilnahme an Maßnahmen zur Eingliederung in Arbeit entsprechend.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

§ 10
สมเหตุสมผล
. (1) บุคคลมีสิทธิที่จะได้รับประโยชน์จากการทำงานทุกอย่างที่เหมาะสมเว้นแต่ว่า1. เธอไม่ได้เป็นทางร่างกายหรือจิตใจในการทำงานที่เฉพาะเจาะจงที่มีความสามารถ. 2 การออกกำลังกายในการทำงานอย่างมีนัยสำคัญจะซับซ้อนใช้งานในอนาคตของการทำงานที่มีอยู่มากมายเพราะการทำงานที่มีอยู่ในสถานที่ที่ต้องการทางกายภาพพิเศษ. 3 การแสวงหาของงานที่จะเป็นอันตรายต่อการศึกษาของเด็กหรือบุตรของคู่ค้าหรือพันธมิตรของพวกเขาพวกเขาพวกเขา; การศึกษาของเด็กที่ได้เสร็จสิ้นปีที่สามของชีวิตไม่ได้เป็นที่มีความเสี่ยงเป็นกฎเท่าที่ดูแลจะมั่นใจในศูนย์ดูแลวันหรือในวันดูแลในความหมายของบทบัญญัติของหนังสือที่แปดหรืออื่น ๆ ; สถาบันการศึกษาในท้องถิ่นมีอำนาจควรแสวงหาเพื่อให้แน่ใจว่าพ่อแม่ทำงานที่นำเสนอส่วนใหญ่เป็นสถานที่สำหรับการดูแลวันของเด็ก4. จะเข้ากันไม่ได้กับการออกกำลังกายของการทำงานในการดูแลของหนึ่งหรือสมาชิกในครอบครัวและการดูแลไม่สามารถพบโดยวิธีการอื่น5. การออกกำลังกายในการทำงานพอสมควรสาเหตุที่ดีอื่น ๆ . (2) ดังนั้นงานที่ไม่ได้เป็นเพียงที่ไม่สมควรเพราะ. 1 มันไม่ตรงกับกิจกรรมการประกอบอาชีพก่อนหน้านี้สำหรับคนวัยทำงานมีสิทธิได้รับการออกแบบหรือได้รับการออกกำลังกายก่อนหน้านี้2. พวกเขาควรจะได้รับการพิจารณาในเรื่องเกี่ยวกับการศึกษาของอายุเป็นบุคคลผู้รับผลประโยชน์กับการทำงานที่ด้อยกว่า. 3 สถานที่ของการจ้างงานที่อยู่อาศัยของผลประโยชน์วัยทำงานคนผู้รับเป็นต่อไปกว่าการจ้างงานก่อนหน้านี้หรือสถานที่ฝึกอบรม4. สภาพการทำงานเป็นอย่างดีน้อยกว่าในการประกอบอาชีพก่อนหน้าของผลประโยชน์ที่คนวัยทำงานผู้รับ. 5 มีความเกี่ยวข้องกับการเลิกจ้างเว้นแต่มีข้อบ่งชี้ที่เหมาะสมมีอยู่ว่าในอนาคตจำเป็นที่จะต้องขอความช่วยเหลือได้ถูกยกเลิกโดยกิจกรรมปัจจุบัน. (3) วรรค 1 และ 2 จะใช้สำหรับการมีส่วนร่วมในมาตรการที่จะบูรณาการในการทำงานตาม ,