Das Gedicht „Maifest“ von Johann Wo

Das Gedicht „Maifest“ von Johann Wolfgang Goethe, das 1775 geschrieben wurde und den „Höhepunkt der Sesenheimer Lyrik“ darstellt, beschreibt autobiographisch Goethes Liebe zu einem Mädchen, durch welches Natur und Seele, sowie Landschaft und Mensch für ihn zu einer Einheit werden.

Das Gedicht hat neun kurze Strophen, zu je 4 Versen.
Zu Anfang (Strophe 1-3) lässt Goethe das Lyrische Ich die Natur erleben und sich an ihr erfreuen. Diese wird sehr positiv aufgenommen, sie „leuchtet“ um das Ich herum.
In der 4. und 5. Strophe wird beschrieben, als wie „herrlich“ dem Lyrischen Ich die Liebe begegnet, wie gütig und „schön“ sie ist.
Erst ab der 6. Strophe wird deutlich, dass ein Mädchen der Grund der Euphorie des Ichs ist. Es betont mehrmals die gegenseitige Liebe, die es erneut mit der Natur vergleicht. Sie macht ihn fröhlich und abenteuerlustig, es hat Mut und Lust Neues zu erleben.
Zum Abschluss, in den letzten beiden Versen, wünscht das Ich dem Mädchen in dieser Liebe zu ihm ewig glücklich zu sein.
In fast jeder Strophe gibt es zwei Verse, die sich reimen, jeweils der zweite und vierte. Dies ist bei acht der neun Strophen der Fall, ebenso ist in jeder von ihnen die Liebe selbst, oder zumindest eine Andeutung auf sie zu finden. Einzig die 2. Strophe, die nur die Natur beschreibt, enthält keinen Reim.
Zudem gibt es kein eindeutiges Metrum, was zu den immer wieder wechselnden Blickrichtungen des Ichs passt, und außerdem keinen Gleichmut aufkommen lässt, der diese Euphorie der Liebe zerstören könnte.
Eben diese Euphorie, bald schon Ekstase, die das Lyrische Ich erlebt, unterstreicht Goethe durch zahlreiche Stilmittel, die das absolute Hochgefühl noch verstärken.
So zeigen zahlreiche Vergleiche den vom Ich gemachten Bezug der Liebe zur Natur, wie z.B. Vers 14-15 „so golden schön wie Morgenwolken“ sei die Liebe selbst, oder seine Liebe zum Mädchen so, „wie eine Lerche Gesang und Luft“ oder „Morgenblumen den Himmelsduft lieben (Vers 25-28). Die Ellipse1 in Vers 27-28, die Auslassung des Prädikats „lieben“, zeigt die schnellen Gedankensprünge des Ichs, alles ist voll von Liebe, alles der Natur lässt sich mit der Liebe vergleichen.
Weiteren Bezug zwischen Liebe und Natur stellt der viel verwendete Parallelismus her. Zu finden ist er in den Versen 3-4, 11-13 und 21.
Während zu Anfang die Natur beschrieben wird („Wie glänzt die Sonne! Wie lacht die Flur!“), so verschiebt sich die Aufmerksamkeit immer weiter zur Liebe hin („O Erd, o Sonne! O Glück, o Lust! O Lieb’, o Liebe“), bis schließlich in Vers 21 erstmals vom Mädchen, dem Auslöser seiner Gefühle, die Rede ist („O Mädchen, Mädchen“).
An diesen Bezügen sieht man mit aller Deutlichkeit, dass das Ich die Natur mit Augen der Liebe betrachtet.
Die Natur ist nicht einfach nur da und existiert, nein sie wird geradezu lebendig in den Gedanken des Ichs. Unterstützend wirkt dabei die Personifikation2 „Wie lacht die Flur!“ (Vers 4), die eine fröhliche, bunte Atmosphäre mit pulsierendem Leben schafft.
Auch die auf den ersten Blick nüchterne Beschreibung der Natur in der 2. Strophe enthält Stilmittel die einen besonderen Reiz schaffen. So zeigt die Hyperbel3 „tausend Stimmen“ (Vers 7) wie das Ich berauscht von der Liebe die Dinge übertreibt und „aufbauscht“.
Die Ellipse in Vers 7-8 (Prädikat fehlt), ist zugleich ein Zeugma. Stimmen dringen aus den Sträuchern, doch dass Blüten aus den Zweigen „dringen“, gibt eher das Gefühl von Plötzlichkeit, Unbeherrschtheit und Prickeln der Liebe auf der Haut, wie Brausepulver auf der Zunge. Dieser Eindruck wird durch ein weiteres Zeugma, in Verbindung mit einer Ellipse, in Vers 9-10 „Und Freud und Wonne Aus jeder Brust“, noch verstärkt. Wüst und unbeherrscht wollen „Freud und Wonne“ hinaus, hinausgeschrieen werden, so sehr erfüllen sie „jede Brust“, nicht nur die des Lyrischen Ichs. Auch dies ist eine Hyperbel.
Seinen Höhepunkt findet die Euphorie in einem parallel gebauten anaphorischen Trikolon, welches zugleich eine Klimax4 ist (O Erd, o Sonne! O Glück, o Lust! O Lieb’, o Liebe, Vers 11-13). „Erde“ und „Sonne“ sind mit den Händen zu fassen und mit den Augen zu sehen, wohingegen sich „Glück“ und „Lust“ nur erfahren, fühlen lassen.
Krönung des Fühlens ist die Liebe, das wahrlich höchste und reinste Gefühl, die in der Geminatio („O Lieb’, o Liebe“) ihren bald schon pathetischen Abschluss findet.
Interessant zu betrachten ist an dieser Stelle auch die Interpunktion, den gewöhnlichen Satzzeichen Punkt und Komma (Verse 5-10) folgen nun Ausrufe, die inhaltlich, wie eben gesagt, in der Liebe gipfeln. Doch kaum bei der Liebe angekommen, folgt ein Komma, der Denkprozess des Lyrischen Ichs läuft weiter, es schwelgt nun in Beschreibungen der Liebe.
Die Liebe scheint dem Ich aber nicht nur ausnehmend wundervoll zu sein, sondern sogar einer Gottheit gleichend. Dadurch, dass das Ich die Liebe „herrlich das frische Feld segnen lässt“ (cf. Vers 17-18), wird klar, welche Macht und gar göttlichen Attribute der Liebe zugeschrieben werden.
Das Ich ist so ergrif

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวี "วัน" โดยเกอเธ่โยฮันน์วูล์ฟกัง เขียนใน 1775 แอด และแสดงถึง "จุดสูงสุดของ Sesenheimer บทกวี" อธิบายวิธีรักผู้หญิง ผ่านธรรมชาติ และจิต วิญญาณ ซึ่งเป็นทิวทัศน์ และมนุษย์เขาเป็นหน่วยของเกอเธ่จะอัตชีวประวัติบทกวีมีข้อสั้นเก้า ข้อ 4ต้น (ข้อ 1-3), สถาบันเกอเธ่เป็นเนื้อฉันสัมผัสธรรมชาติ และเพลิดเพลินไปกับเธอ นี้จะได้ดีรับ "ไฟ" เพื่ออัตตารอบใน 4 และ 5 ข้อผมคนรักเบา ๆ วิธีและ "ดี" เธออธิบายเป็นวันเช่น "สวย" น้อยที่จอมกลายเป็นชัดเจนว่า เหตุผลของความรู้สึกสบายของอัตตาเป็นสาวจากข้อ 6 ก็เน้นหลายครั้งรวมรัก อีกครั้ง เปรียบเทียบกับธรรมชาติ เธอทำให้เขามีความสุข และรักการผจญภัย ความกล้าหาญและความปรารถนาที่จะสัมผัสประสบการณ์ใหม่ในที่สุด ในสองข้อ ที่ฉันต้องเป็น สาวมีความสุขตลอดไปในความรักสำหรับเขามีสองข้อ พ้องในเกือบทุกข้อ ตามลำดับสองและสี่ นี้เป็นกรณีที่ มีแปดข้อเก้า ดีเป็นรักค้นหาตัวเอง หรือน้อยพูดถึงพวกเขาในแต่ละของพวกเขา เฉพาะข้อ 2 ที่อธิบายเฉพาะธรรมชาติ ประกอบด้วยไม่มีสัมผัสนอกจากนี้ มีเวลาชัดเจน ที่เหมาะสมกับมุมมองการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง และความใจเย็นไม่ทำให้ซึ่งอาจทำลายความรู้สึกสบายนี้ความรักความรู้สึกสบายนี้เพียงเร็ว อีประสบการณ์ในอัตตาน้อยจอม ขีดเส้นใต้เกอเธ่ผ่านอุปกรณ์สำนวนมากมายซึ่งกระชับทซึ่งสัมบูรณ์เปรียบเทียบจำนวนมากแสดงความรักในธรรมชาติ ที่ทำการอ้างอิงสำหรับตัวอย่างข้อ 14-15 "เป็นทองที่ดีที่เป็นตอนเช้าเมฆ" รักตัวเอง หรือรักหญิงสาวเป็นเช่นนั้น "เป็นร้องเพลง lark และอากาศ" หรือ "เช้าดอกไม้ รักกลิ่นหอมของสวรรค์ (vv. 25-28) Ellipse1 ในข้อ 27-28 ที่ "รักงด predicate" แสดงกระโดดจิตอย่างรวดเร็วของอัตตา ทั้งหมดเต็มไป ด้วยความรัก ทั้งหมดของธรรมชาติอาจเปรียบได้กับความรักขนานใช้มากทำให้การอ้างอิงระหว่างความรักและธรรมชาติ เขาถูกพบในข้อ 3-4, 11-13 และ 21ในขณะที่จุดเริ่มต้นของธรรมชาติที่อธิบายได้ ("สิ่งที่ส่องแสงแดด วิธีพื้นหัวเราะ "), ความสนใจดังนั้นเลื่อนขึ้นไปรักและคะแนน (" O, o อาทิตย์") O ความสุข ความสุข o ("O รัก รัก o"), จนในที่สุด ในข้อ 21 แรกเวลาสาว ที่เกิดของความรู้สึกของเขา กล่าวถึง (" O สาว สาว")ฝาครอบนี้คุณสามารถดูอย่างชัดเจน ซึ่งผมถือว่าเป็นธรรมชาติกับดวงตาของความรักธรรมชาติจะมีไม่ ไม่มันเป็นค่อนข้างมีชีวิตอยู่ในความคิดของตัวเอง สนับสนุนทำงาน Personifikation2 "การหัวเราะชั้น! " (ข้อ 4), ซึ่งสร้างบรรยากาศร่าเริง ที่มีสีสัน มีชีวิตสดใสการร่ำแรกอธิบายธรรมชาติในข้อ 2 นี้อุปกรณ์เป็นสำนวนซึ่งสร้างความมีเสน่ห์เป็นพิเศษ Hyperbel3 การแสดง "พันเสียง" (ข้อ 7) วิธีอัตตา exaggerates เมา โดยสิ่งที่รักและ "กระเป๋าบน"ในเวลาเดียวกัน วงรีในข้อ 7-8 (ขาดเพรดิเคต), เป็น Zeugma เสียงที่ได้รับจากพุ่มไม้ แต่ที่ดอกจากสาขาของ "รับ" ของ suddenness, abandons และหัวใจของความรักบนผิวเป็นเชอร์เบทผงบนลิ้น ความประทับใจนี้ โดยการอื่น Zeugma ร่วมกับวงรีในข้อ 9-10 "และความสุขและสุขปิดเต้านมแต่ละ" ยังคงเสริม อ้างว้าง และมี 'ความสุขและความสุข' กำลัง ตะโกน เพื่อให้พวกเขาตอบสนอง "แต่ละเต้านม" ไม่เพียงแต่ที่อาตมาน้อยจอม นอกจากนี้ นี้จะเป็นไฮเพอร์โบลาปิดท้ายด้วยความรู้สึกสบายใน anaphorischen สร้างขนาน Trikolon ซึ่งในเวลาเดียวกันเป็นแบบ Klimax4 (O โลก o อาทิตย์) O ความสุข ความสุข o O รัก รัก o ข้อ 11-13) "โลก" และ "ซัน" จับ ด้วยมือ และ เห็น ในขณะที่ 'โชคดี' และ 'หื่น' เท่านั้นพบกับสายตา ความรู้สึกได้ฉัตรมงคลของรัก อย่างแท้จริงบริสุทธิ์ และสูงสุดความรู้สึก Geminatio ("รัก O, o รัก") ในการระดับเธอน่าสงสารทันทีดูที่น่าสนใจ แม้แต่เครื่องหมายวรรคตอนอยู่ที่จุดนี้ exclamations ในแง่ของเนื้อหา ฉันเพียงแค่กล่าวว่า ปิดท้ายด้วยความรักตอนนี้ทำตามเครื่องหมายวรรคตอนปกติจุดและจุลภาค (ข้อ 5-10) แต่มาถึงในกระบวนการคิดของอัตตาน้อยจอมยังคงรัก ตาม ด้วยเครื่องหมายจุลภาค มันอุดมกันสมบูรณ์ไปในรายละเอียดของความรักด้วยตอนนี้ความรักดูเหมือนว่า อัตตาไม่เพียงแต่การออกจะดี แต่แม้เป็นเสียงเทพ ความจริงที่ว่าเธอ "ยอดอวยพรสดข้อมูล" ขึ้น ข้อ 17-18), เป็นที่ชัดเจนซึ่งมาจากพลังงาน และแม้แต่พระเจ้าของความรัก"ฉัน" คือ ergrif ดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทกวี "วันแรงงาน" โดยโยฮันน์โวล์ฟกังเกอเธ่ซึ่งเขียนใน 1775 และ "ไฮไลท์ของ Sesenheimer บทกวี" หมายถึงอัตชีวประวัติอธิบายความรักของเกอเธ่สำหรับสาวโดยที่ธรรมชาติและจิตวิญญาณเช่นเดียวกับภูมิทัศน์และคนที่จะให้เขาในรูปแบบหน่วย. บทกวีที่มีเก้าโองการสั้นละ 4 โองการ. ที่จุดเริ่มต้น (ข้อ 1-3) ช่วยให้เกอเธ่บทกวีที่ผมได้สัมผัสกับธรรมชาติและสนุกกับมัน นี้เป็นบวกมากพวกเขา "ไฟ" เพื่ออัตตารอบ. ใน 4 และบทกวีที่ 5 อธิบายว่าเช่น "งดงาม" บทกวีผมได้พบกับความรักของคุณงามความดีและ "ความสุข" มันเป็น. มันไม่ได้จนกว่า 6. กลอนแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าหญิงสาวคนหนึ่งคือเหตุผลที่ภาคภูมิใจของอาตมา โดยจะเน้นซ้ำ ๆ ความรักร่วมกันอีกครั้งที่เปรียบเทียบกับธรรมชาติ เธอทำให้เขามีความสุขและการผจญภัยก็มีความกล้าหาญและความปรารถนาที่จะได้สัมผัสสิ่งใหม่ ๆ . สุดท้ายในสองข้อที่ผ่านมามีความประสงค์ที่ผมหญิงสาวในความรักครั้งนี้จะมีความสุขนิรันดร์กับเขา. ในเกือบทุกบทกวีมีสองข้อที่ สัมผัสแต่ละที่สองและสี่ นี้อยู่ในแปดของเก้าบทของกรณีที่เป็นอยู่ในแต่ละของพวกเขารักตัวเองหรืออย่างน้อยคำใบ้จะพบพวกเขา เพียง 2 กลอนซึ่งอธิบายเพียงธรรมชาติที่ไม่มีการสัมผัส. ไม่มีเมตรที่ชัดเจนสิ่งที่เหมาะกับมุมมองที่เปลี่ยนแปลงของอาตมาเป็นและยังทิ้งความใจเย็นที่สามารถทำลายความภาคภูมิใจของความรัก no. Eben ความภาคภูมิใจนี้เร็ว ๆ นี้ดีใจที่ผมมีประสบการณ์ในบทกวีเกอเธ่เน้นผ่านอุปกรณ์โวหารจำนวนมากที่ขยายความอิ่มเอมใจแน่นอนยัง. เพื่อแสดงการเปรียบเทียบหลายกิจการที่ได้รับจากผมเคารพรักของธรรมชาติเช่นกลอน 14-15 "ดังนั้นทองยุติธรรม เป็นเมฆตอนเช้า "คือความรักของตัวเองหรือความรักของเขากับผู้หญิงมาก ๆ " เป็นเพลงสนุกสนานและอากาศ "หรือ" ดอกไม้กลิ่นหอมเช้ารักท้องฟ้า (ข้อ 25-28) ellipse1 ในข้อ 27-28 ละเลยของคำกริยา "ความรัก" ที่แสดงให้เห็นถึงGedankensprüngeอย่างรวดเร็วอาตมาทุกอย่างเต็มไปด้วยความรักทั้งหมดของธรรมชาติสามารถเทียบกับความรัก. นอกจากนี้ความสัมพันธ์ระหว่างความรักและธรรมชาติให้ขนานที่ใช้มาก มาแล้ว มันสามารถพบได้ในข้อที่ 3-4 วันที่ 11-13 และ 21 ในขณะที่จุดเริ่มต้นธรรมชาติอธิบาย ( "วิธีส่องดวงอาทิตย์! วิธีทุ่งหญ้าหัวเราะ!") ดังนั้นความสนใจที่จะเพิ่มมากขึ้นขยับไปความรักที่มีต่อ ( "โลก o, o ดวงอาทิตย์! เป็นสุขโอความสุขโอ้รักเอ๋ยความรัก") จนในที่สุดในข้อ 21 โดยหญิงสาวที่เรียกความรู้สึกของเขาที่ถูกกล่าวถึงเป็นครั้งแรก ( "o สาวสาว"). เหล่านี้ ลำดับที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนมากที่ฉันมองไปที่ธรรมชาติด้วยตาของความรัก. ธรรมชาติไม่ได้เป็นเพียงที่นั่นและมีไม่มีมันเกือบจะมีชีวิตอยู่ในความคิดของอาตมา สนับสนุนทำหน้าที่ Personifikation2 "วิธีทุ่งหญ้าหัวเราะ!" (ข้อ 4) ซึ่งจะสร้างร่าเริงบรรยากาศที่มีสีสันกับชีวิตที่สดใส. แม้มีสติที่คำอธิบายได้อย่างรวดเร็วก่อนของธรรมชาติในข้อที่ 2 มีอุปกรณ์โวหารที่สร้างอุทธรณ์พิเศษ , ดังนั้นแสดงให้เห็น Hyperbel3 "พันเสียง" (ข้อ 7) ผมเมารักแสดงออกและสิ่งที่ "hyping". วงรีในข้อ 7-8 (กริยาจะหายไป) ยังเป็น Zeugma เสียงเจาะจากพุ่มไม้ แต่ที่ดอกไม้จากสาขา "เจาะ" มีแนวโน้มที่จะรู้สึกอย่างกระทันหันไม่หยุดยั้งและรู้สึกเสียวซ่าของความรักบนผิวหนังเช่นผงฟู่บนลิ้น การแสดงผลนี้จะเสริมด้วย Zeugma อื่นร่วมกับวงรีในข้อ 9-10 "และความสุขและความปลาบปลื้มใจจากทุกเต้านม" Wüstและต้องการที่มากเกินควร "ความสุขและความสุข" นอกจากนี้ยังได้รับการ hinausgeschrieen เพื่อให้พวกเขาได้พบกับ "เต้านมแต่ละ" ไม่เพียง แต่อาตมาเนื้อเพลง และนี่ก็เป็นอติพจน์ได้. จุดสุดยอดพบความรู้สึกสบายในแบบคู่ขนานที่สร้างขึ้น tricolon anaphoric ซึ่งเป็นพร้อมกัน Klimax4 (O โลกดวงอาทิตย์ O! O ความสุขความสุข O! O รักโอรักกลอน 11-13) "โลก" และ "ดวงอาทิตย์" ควรต้องดำเนินการโดยมือและมองเห็นด้วยตาของเขาในขณะที่ "โชคดี" และ "ความสุข" เพียง แต่เรียนรู้พวกเขารู้สึก. ฉัตรมงคลของความรู้สึกคือความรักความรู้สึกที่แท้จริงสูงสุดและบริสุทธิ์ที่ ใน Geminatio ( "โอ้รักเอ๋ยความรัก") พบข้อสรุปเร็ว ๆ นี้น่าสงสารของมัน. ที่จะต้องพิจารณาเป็นที่น่าสนใจที่จุดนี้แม้วรรคตอนจุดเครื่องหมายวรรคตอนตามปกติและจุลภาค (ข้อ 5-10) เหล่านี้จะอุทาน, เนื้อหา เป็นเพียงแค่กล่าวว่าถึงจุดสุดยอดในความรัก แต่ไม่เร็วมาถึงความรักตามด้วยเครื่องหมายจุลภาคกระบวนการคิดของอาตมาเพลงอย่างต่อเนื่องได้ในขณะนี้เที่ยวสำมะเลเทเมาในคำอธิบายของความรัก. ความรักที่ดูเหมือนจะเป็นที่ฉันทำไม่เพียงล้ำที่ยอดเยี่ยม แต่แม้เทพคล้าย เพราะฉัน "ช่วยให้แขกผู้เข้าพักจะอวยพรฟิลด์สด" ความรัก (cf กลอน 17-18) สิ่งที่อำนาจและแม้กระทั่งพระเจ้าคุณลักษณะของความรักเป็นที่ชัดเจนนำมาประกอบ. อาตมาจึงเป็น ergrif

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทกวีของ " „ maifest เกอเธ่ปี 1775 เขียน sesenheimer และ„ H ö hepunkt บทกวี " ถือเป็นผลงานของอัตชีวประวัติและรักผู้หญิงจากภูมิทัศน์ธรรมชาติและจิตวิญญาณของคนและให้เขาหนึ่งหน่วยกลอนนี้มี 9 ส่วนสั้น 4ต้น ( 1 ) เพลงเนื้อเพลงให้ฉันเข้าใกล้เธอได้พบและเพลิดเพลินกับธรรมชาติ นั่นจะเป็นบวกมาก " เธอ„ leuchtet ที่อยู่รอบๆตัวฉันใน 4 และ 5 แนะนำโคลงเช่น " ฉันรัก„ herrlich เนื้อเพลง„ö ) เจอกับคุณ "จน 6 เทศกาลแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่น่าตื่นเต้นสำหรับฉัน มันเน้นย้ำหลายครั้งความรักซึ่งกันและกันอีกครั้งการเปรียบเทียบกับธรรมชาติ เธอทำให้เขามีความสุขและรักการผจญภัยและมีความกล้าหาญและต้องการประสบการณ์ใหม่ๆในที่สุดในช่วงสองบทของฉันฉันหวังว่าเขาจะรักผู้หญิงที่ถาวรสุขในเกือบทุกส่วนที่สัมผัสกับสองบรรทัดที่ 2 และ 4 ตามลำดับ มันเป็นแปดหรือเก้าส่วนในสถานการณ์ที่แต่ละคนชอบด้วยตัวคุณเองหรืออย่างน้อยก็เป็นคำใบ้ 2 เท่านั้น ส่วนรายละเอียดของธรรมชาติเท่านั้นไม่มียุนนอกจากนั้นก็ไม่มีอะไรที่ชัดเจนกับความรู้สึกของตนเอง blickrichtungen สลับกันหลายครั้งและไม่มีตื่นเต้นสามารถให้ความรักนี้อาจทำลายที่น่าตื่นเต้นเช่นเร็วๆนี้ผมมีประสบการณ์ลักษณะอารมณ์ของเกอเธ่ที่เน้นการเพิ่มขนาดใหญ่ในชัยชนะที่สัมบูรณ์การเปรียบเทียบนี้ได้แสดงให้เห็นว่าในหลายๆด้านผมรักธรรมชาติเช่น 1514 เทศกาล " 金美如 morgenwolken " ความรักตัวเองหรือคนที่เขารักผู้หญิงที่ " เพื่อให้เพลงของลาร์คและอากาศของความรักระหว่าง " หรือ„ morgenblumen himmelsduft ( 25 เทศกาล ) บทกวีใน 2728 ellipse1  ที่ผ่านมา " ที่รักเร็วกระโดดฉันทุกอย่างที่เต็มไปด้วยความรักและรักธรรมชาติทั้งหมดสามารถเปรียบเทียบความรักและความสัมพันธ์ของธรรมชาติและยังแนะนำให้ใช้หลายขนาน หาเขาให้เจอ 3 4 , บทกวี , 11 13 และ 21 ,ก่อนที่จะเริ่มอธิบาย " ธรรมชาติส่องแสง ! ! ! ! ! ! ! ทางเดินที่ควรจะหัวเราะ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ( ย้าย ) เพื่อให้ทราบว่า " รักมากขึ้นและโลกดวงอาทิตย์ ! ! ! ! ! ! ! ความสุขความปรารถนา o O ! ! ! ! ! ! ! ที่รัก , ที่รัก " " " " " " " ) ) ) ) ) ) ) จนในที่สุดในวันที่21 ตั้งแต่ครั้งแรกที่หญิงสาวเรียกบรรยายความรู้สึกของเขา ( " สาว " )ผลกระทบเหล่านี้สามารถเห็นได้ค่อนข้างชัดเจนว่าทำให้ดวงตาของฉันที่มุมมองความรักของธรรมชาติไม่เพียงแค่นั่งมีธรรมชาติที่คุณจะแทบไม่มีอยู่ในความคิดฉัน นอกจากนี้ยังสนับสนุนของ personifikation2  „ทางเดิน wie ยิ้ม ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " ( ที่4 ) ในส่วนของที่เป็นประกายสนุกสนานและสร้างสีสันของชีวิตแวบแรกที่เห็นความสงบของธรรมชาติที่อธิบายไว้ใน 2 รูปแบบบทกวีสร้างความน่าสนใจเป็นพิเศษ ผลการศึกษาพบว่า hyperbel3  „ tausend โหวต ( ที่7 ) เช่นฉันรักสิ่งมึนเมาและ„ aufbauscht เกินจริง . . . . . . .ส่วนรูป 78 ( ภาคแสดงและยังเป็นมือใหม่ ) , การจับคู่แอก จากเสียงไปยังพุ่มดอกไม้„ dringen " " " " " " " แต่ก็รู้สึกว่ามัน unbeherrschtheit และความรักที่เหมือนหินบนผิวบริเวณที่ถูกต่อยลิ้น ภาพนี้เป็นทางที่เชื่อมต่อกับแอกของการจับคู่ , วงรี , ในเทศกาลที่9 10 " ฟรอยด์และความสุข " ของแต่ละเต้านมเพิ่มจาก ป่าหวังและความสุข„ freud ว่างเปล่า " " " " " " hinausgeschrieen พอใจ " หน้าอก " ไม่เพียงแต่เนื้อเพลง . นี่คือที่ที่พวกเขาเขาจะถึงจุดสุดยอดในการสร้าง anaphorischen trikolon ขนานหนึ่งซึ่งเป็น klimax4   ist ( O โลกดวงอาทิตย์ ! ! ! ! ! ! ! ความสุขความปรารถนา o O ! ! ! ! ! ! ! โอ้ , ความรัก , บทกวีความรัก 11 - 13 ) " โลก " และ " ดวงอาทิตย์ " เป็นมือจับและเห็นได้ด้วยตาแต่„ GL ü ck " " " " " " " " " " " " " " และจะรู้สึก„ล่าสุดพิธีบรมราชาภิเษกของความรู้สึกของความรักที่บริสุทธิ์มากที่สุดและมากที่สุดของความรู้สึกมันก็จริงใน geminatio ( " รักลูก " ได้อย่างรวดเร็วพบว่าละครสรุปที่น่าสนใจคือในจุดนี้ยังถือว่าธรรมดาของเครื่องหมายวรรคตอน , การใช้เครื่องหมายวรรคตอนและเครื่องหมายจุลภาค ( บทกวี 510 ) ด้านล่างว่า " เนื้อหา " เช่นความรักบนภูเขา ฉันไม่ได้อยู่ในความรักแล้วตามด้วยเครื่องหมายจุลภาค , เนื้อเพลงความคิดของตนเองยังคงวิ่งอยู่เสมอในการอธิบายตอนนี้ความรักฉันรักที่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมแต่ไม่ได้เป็นเพียง gleichend แม้แต่พระเจ้า ดังนั้นผมจึงขอให้ความรักสด„ herrlich ( CF－18 ที่17 สนาม " . . . . . . . .