Anfang der neunziger Jahre, rund ein Jahrzehnt nach der Veröffentlichung der Erzählung “Kassandra”, begann Christa Wolf, sich erneut mit der Mythologie der vorklassischen Antike auseinanderzusetzen. Wieder wendete sie sich dem Stoffkreis um eine außergewöhnliche Frauengestalt zu; diesmal dem der Medea, die seit Euripides als rachsüchtige Bruder- und Kindermörderin zu den berüchtigten Figuren der griechischen Sagenwelt zählt. Der Autorin ging es in ihrer Begegnung mit Medea darum, die Frau Medea hinter der literarischen Figur zu erkennen, ihre Gestalt aus der Einengung der literarischen Tradition zu lösen. Christa Wolf spricht in ihrem Essay “Begegnungen Third Street”{2} von der Erleichterung, die sie verspürte, als sie “freudig und triumphierend” (HA 11) durch Quellenstudium des Lexicon Iconigraphicum Mythologiae Classicae bestätigt fand, was sie intuitiv bereits gewußt habe: “Die hat ihre Kinder nicht umgebracht” (HA 12).{3} Nun stellte sich für Christa Wolf die Aufgabe, Medea auf literarischem Wege zu rehabilitieren, den Vorgaben der Überlieferung durch männliche Autoren eine alternative Variante weiblicher Interpretation entgegenzustellen. Das Resultat ist der 1996 erschienene Roman Medea. Stimmen.{4}
Wie bereits im Falle der Kassandra-Erzählung, in der Christa Wolf nicht nur die Frauengestalt der Seherin neu entwarf, sondern auch den Selbstzerstörungstrieb der abendländischen Kultur zur Diskussion stellte, sollte auch die Neudeutung der Medea-Figur in einem umfassenden politischen und sozialgeschichtlichen Zusammenhang behandelt werden. Christa Wolf stellte in ihrem Roman die Frage, warum siegreiche politische Systeme „niemals bereit und in der Lage sind, die Lebensweise, die Ziele und Ideale [. . .] der unterlegenen Gruppe [. . . ] zu begreifen“ (MV 23). Sie sei immer wieder auf dieses Problem gestoßen, als „nach der ´Wende´ in Deutschland [. . . ] die DDR von der Bühne der Geschichte verschwand (MV 15). Unschwer sind auch im Roman die Analogien zur deutsch-deutschen Situation der neunziger Jahre zu erkennen, in dessen Metaphorik das östliche Kolchis und das westliche Korinth auf Ost- und Westdeutschland verweisen.
Weder die feministische Komponente des Romans noch der politische Diskurs wurden von der Pressekritik als gelungen empfunden. Von wenigen Ausnahmen abgesehen, wurde dem Buch von Rezensenten nicht viel Anerkennung zuteil. “Im antiken Gewand wird der Gegenwart der Prozeß gemacht, das heißt der Macht und den Männern” urteilte Der Spiegel und verwarf das Buch als “banalen Etikettenschwindel.”{5} Frankfurter Allgemeine Zeitung und Spiegel verstanden Christa Wolfs Medea als Schlüsselroman mit recht billigen Chiffren: “Honecker heißt jetzt Aietes” wähnt Manfred Fuhrmann von der Frankfurter Allgemeinen.{6} Volker Hage vom Spiegel will in der Figur des eitlen und bewunderungssüchtigen Presbon, “dem Ehrgeizling aus dem Osten, der in Korinth sein Talent anbietet,” Marcel Reich Ranicki erkennen und interpretiert die Gestalt als Retourkutsche einer beleidigten Autorin gegen den Literaturkritiker, der Christa Wolf in einem 1994 erschienenen Artikel als “Staatsdienerin” der DDR bezeichnet hatte.{7}
Die Frauenforschung und die feministische Germanistik nahmen Medea wohlwollender auf. 1997 organisierte das FrauenMuseum (sic!) in Bonn die Ausstellung "Medea altera" mit Arbeiten bildender Künstler und Künstlerinnen zu Christa Wolfs Roman. Der Ausstellung begleitend wurde der Band Christa Wolfs Medea. Voraussetzungen zu einem Text. Mythos und Bild zusammengestellt, der, ähnlich wie die Frankfurter Poetik-Vorlesungen zur Kassandra-Erzählung, Arbeitsnotizen und Essays von Christa Wolf zum Medea-Thema enthält.{8}
Ohne die feministische Komponente und die Ost-West-Thematik in Frage stellen zu wollen, möchte ich vorschlagen, den Roman hier aus einer Perspektive zu diskutieren, die über die feministische und tagespolitische Problematik hinausgeht. Im Zentrum von Christa Wolfs Medea-Buch steht auch die Frage nach dem historischen Bewußtsein abendländischer Kultur im späten zwanzigsten Jahrhundert. Unter diesem Aspekt bleiben die Frauenfrage und die Ost-West-Problematik in Christa Wolfs Medea zwar thematisch relevant, sind aber dem Überbau der eigentlichen geschichtstheoretischen Frage untergeordnet. Wolfs Einschätzung der deutsch-deutschen Situation nach der Wende und ihr Porträt der aufgeklärten Frau als Sündenbock einer verblendeten Gesellschaft enthüllen sich als Symptome einer dreitausendjährigen Geschichtserfahrung, die das Weltgeschehen aus der Sicht der Sieger interpretiert und die Verlierer verstummen läßt. Diese Art von Geschichtsdiskurs stellt Christa Wolf mit ihrer radikalen Umdeutung des Medea-Mythos in Frage.
Die Äußerungen Christa Wolfs in dem 1997 verfaßten Essay „Von Kassandra zu Medea“ und die Poetik-Vorlesungen zum Kassandra-Band verweisen auf diesen Ansatz. Es zeigt sich, daß sich Querverbindungen zwischen Christa Wolf und dem marxistisch orientierten Geschichtstheoretiker Walter Benjamin h
ยุคต้นรอบทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากที่ตีพิมพ์นวนิยายเรื่อง "คาสซันดรา" ที่เป็นคริหมาป่าเริ่มที่จะจัดการอีกครั้งกับตำนานของสมัยโบราณก่อนคลาสสิก อีกครั้งเธอหัน biogeochemical ไปยังรูปผู้หญิงวิสามัญ เวลานี้ Medea ซึ่งนับเป็นพี่ชายพยาบาทและเด็กฆาตกรตัวเลขฉาวโฉ่ของตำนานเทพเจ้ากรีกตั้งแต่ Euripides ผู้เขียนเดินเข้าไปเผชิญหน้ากับ Medea คือการรู้จักผู้หญิง Medea ที่อยู่เบื้องหลังการสวมบทบาทแก้รูปร่างของพวกเขาจากการกวดขันของประเพณีวรรณกรรม คริหมาป่ากล่าวว่าในเรียงความของเธอ "เผชิญหน้า Third Street" {2} ด้วยความโล่งอกที่พวกเขารู้สึกว่าเมื่อพวกเขา "มีความสุขและประสบความสำเร็จ" (HA 11) ได้รับการยืนยันโดยการศึกษาแหล่งที่มาของพจนานุกรม Iconigraphicum Mythologiae Classicae สิ่งที่เธอได้สังหรณ์ใจอยู่แล้วรู้ว่า: "ไม่ได้ฆ่าลูก ๆ ของพวกเขา" (HA 12). {3} ตอนนี้คริสยืนหมาป่างานเพื่อฟื้นฟู Medea ในทางวรรณกรรมต่อต้านแนวทางของประเพณีโดยผู้เขียนชายเป็นทางเลือกที่แตกต่างตีความหญิง ผลที่ได้คือ 1996 ตีพิมพ์นวนิยาย Medea เสียง. {4} เช่นในกรณีของเรื่องคาสซานดราที่คริหมาป่าวาดรูปไม่เพียง แต่รูปผู้หญิงของหมอดู แต่ยังให้การทำลายล้างตัวเองของวัฒนธรรมตะวันตกสำหรับการสนทนา, การตีความของตัวละคร Medea ในที่ครอบคลุมที่ควรทางการเมือง และบริบททางสังคมและประวัติศาสตร์ได้รับการปฏิบัติ คริสหันหมาป่าในนวนิยายของเธอคำถามที่ว่าทำไมระบบการเมืองชัยชนะ "ไม่เต็มใจและสามารถชีวิตเป้าหมายและอุดมการณ์ได้ [ , .] กลุ่มที่สูญเสีย [ , , ] เข้าใจ "(MV 23) พวกเขาได้พบกันอีกครั้งในเรื่องนี้ขณะที่ "after'Wende 'ในเยอรมนี [ , , ] ที่ GDR จากเวทีประวัติศาสตร์หายไป (MV 15) มันไม่ได้เป็นเรื่องยากอุปมาเพื่อสถานการณ์เยอรมันเยอรมันยุคใหม่สามารถมองเห็นได้ทางทิศตะวันออก Colchis และจุดที่เมืองโครินธ์ตะวันตกในคำเปรียบเปรยของตะวันออกและตะวันตกประเทศเยอรมนีในนวนิยายเรื่องนี้. ทั้งส่วนประกอบที่เรียกร้องสิทธิสตรีของนวนิยายเรื่องนี้มิได้วาทกรรมทางการเมืองพบว่าการตรวจสอบการกด ประสบความสำเร็จการรับรู้ มีข้อยกเว้นบางหนังสือโดยแสดงความคิดเห็นที่ไม่แข็งค่ามากที่ได้รับ "ในเครื่องแบบโบราณของการแสดงตนที่ทำจากกระบวนการที่เป็นอำนาจและผู้ชาย" ปกครองกระจกและไล่ออกหนังสือ "เรียกชื่อผิดดาษดื่น." {5} เข้าใจ Frankfurter Allgemeine Zeitung และเดอร์สคริหมาป่า Medea เป็นโรมันโน๊ตกับยันต์ราคาถูกค่อนข้าง "Honecker คือตอนนี้ Aietes" นึก Manfred Fuhrmann ของ Frankfurter Allgemeine {6} Volker Hage จากกระจกจะอยู่ในรูปของความชื่นชมไร้สาระและติดยาเสพติด Presbon ที่ "คนที่มีความทะเยอทะยานจากทางทิศตะวันออกที่นำเสนอความสามารถของเขาในเมืองโครินธ์" มาร์เซลรีค-Ranicki รับรู้และตีความร่างเป็น Retourkutsche ผู้เขียนดูถูกกับนักวิจารณ์วรรณกรรมที่มีคริหมาป่าเรียกว่าในบทความที่ตีพิมพ์ 1994 เป็น "รัฐผู้รับใช้" ของ GDR. {7} สตรีศึกษาและเรียกร้องสิทธิสตรีเยอรมันเอา Medea ใจดีบน ในปี 1997 นิทรรศการ "Medea Altera" จัดพิพิธภัณฑ์สตรี (SIC) ในกรุงบอนน์กับผลงานของศิลปินทัศนศิลป์และศิลปินนวนิยายคริหมาป่า นิทรรศการที่มาพร้อมกับวงดนตรีคริหมาป่า Medea ความต้องการที่จะข้อความ ตำนานและภาพด้วยกันซึ่งมีความคล้ายคลึงกับการบรรยาย Frankfurter บทกวี Kassandra เรื่องบันทึกและการเขียนเรียงความทำงานโดยคริส Wolf กับ Medea-theme. {8} โดยไม่ต้องเรียกร้องสิทธิสตรีและส่วนประกอบคำถามหัวข้อ East-West ผมเสนอเพื่อหารือเกี่ยวกับที่นี่นวนิยายเรื่องนี้จากมุมมองที่นอกเหนือไปจากสตรีในปัจจุบันและปัญหาทางการเมือง ในใจกลางของคริหมาป่า Medea หนังสือยังเป็นคำถามของจิตสำนึกทางประวัติศาสตร์ของวัฒนธรรมตะวันตกในช่วงปลายศตวรรษที่ยี่สิบ ภายใต้ลักษณะนี้ปัญหาของผู้หญิงและปัญหา East-West ในคริหมาป่า Medea ยังคงอยู่แม้ว่าจะมีความเกี่ยวข้องกับใจ แต่โครงสร้างของผู้ใต้บังคับบัญชาที่เกิดขึ้นจริงคำถามประวัติศาสตร์ทางทฤษฎี Wolfs การประเมินสถานการณ์ระหว่างเยอรมันหลังเปิดและภาพของผู้หญิงแพะรับบาปพุทธะเธอสังคมลม ๆ แล้ง ๆ ที่จะเปิดเผยตัวเองว่าเป็นอาการของสามพันกว่าปีของประสบการณ์ในอดีตที่ตีความเหตุการณ์ในโลกจากมุมมองของผู้ชนะและสามารถเงียบแพ้ ชนิดของการเล่าเรื่องประวัติศาสตร์นี้แสดงให้เห็นคริสกับหมาป่าตีความรุนแรงของ Medea ตำนานในคำถาม. หมายเหตุคริหมาป่าในการเขียนเรียงความเขียน 1997 "จากคาสซานดราจะ Medea" และการบรรยายบทกวี Kassandra วงหมายถึงวิธีการนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าการเชื่อมโยงระหว่างคริหมาป่าและประวัติศาสตร์มาร์กซ์ที่มุ่งเน้นทฤษฎีวอลเตอร์เบนจามินเอช
การแปล กรุณารอสักครู่..