Der Terminus Montage (engl. editing, frz. montage) wird häufig synonym gebraucht mit dem Begriff (engl. cut/cutting, frz. découpage). Doch empfiehlt sich eine Differenzierung. Es handelt sich um Bezeichnungen desselben Vorgang, allerdings unter verschiedenen Aspekten.
Montage bezieht sich in der Regel auf den ästhetischen Aspekt dieses Vorgang. Im Gegensatz zum Schnitt ist die Montage nicht ein Akt der Selektion, sondern der Konstruktion, bei dem aus einzelnen Teilen (den Einstellungen) ein Ganzes entsteht. Verschiedene Montageverfahren und insbesondere die damit verbunden Montage schulen werden im Folgenden ausführlich erläutert.
Schnitt bezieht sich demgegenüber auf den verfahrenstechnischen Aspekt dieses Vorgangs. Der Schnitt ist primär ein Akt der Selektion; das gedrehte Material wird aussortiert, unerwünschtes Material entfernt. Dies geschieht - oder besser: geschah - gewissermaßen “mit der Schere”, d.h. mit Hilfe von Schneidemaschine bzw. am Schneidetisch. Anschließend wurde das ausgewählte Material aneinandergefügt - mit Klebstoff oder Klebeband. Dieses Verfahren ist heutzutage in den meisten Fällen digitalisiert, d.h. das digitale oder digitalisierte Filmmaterial wird nicht mehr am analogen Schneidetisch, sondern - mit Hilfe von Programm wie Avid oder Final Cut - am Computer “geschnitten” und neu aneinandergefügt. Da der Fokus im Folgenden auf der filmhistorischen Entwicklung der Montage (bzw. der verschiedenen Montage-Schulen) liegt, sollen hier zunächst die analogen Techniken wird an entsprechender stellen hingewiesen.
Der Schnitt-Vorgang besteht aus mehreren Schritten. Zunächst erfolgt die Auswahl der Muster. Muster (engl. rushes, dailies) sind die ersten Positiv-Kopien der Original-Negative, anhand derer “das Drehergebnis besichtigt und eine erste grobe Auswahl getroffen wird” (Monaco 2000,779). Durch die Aneinanderreihung der Muster in der im Drehbuch vorgesehenen Reihenfolge entsteht die Arbeitskopien, mit der die weitere Schnittarbeit erfolgt, Zunächst wird ein Rohschnitt hergestellt, dann ein Feinschnitt. Die einzelnen Einstellungen werden dabei sukzessive auf die gewünschte Länge zusammengeschnitten (und anschließend wieder zusammengefügt). Was das Verhältnis zwischen gedrehtem und am Ende tatsächlich verwendetem Material angeht, so gibt es für den Spülfilm den Erfahrungswert von 10:1(Monaco 2000,131).
Die letzte Stufe des Feinschnitts ist der Final cut. Die Entscheidung über den final cut liegt in der Regel beim Regisseur. Es gibt aber auch Abweichungen von dieser Regel Im “klassischen” Hollywood-Kino etwa lag die Entscheidung über den final cut meist beim Produzenten, gelegentlich auch beim star. In einigen Fällen werden mehrere Schnittfassungen hergestellt, so neben der Schnittfassung, die in die Kinos kommt, der director’s cut, der dem Willen des Regisseurs entspricht.
Nach der Vorlage der final cut-Fassung der Arbeitskopie wird dann am Original-Negativ der Negativschnitt hergestellt. Die Positiv-Kopien des Filmes , die in die Kinos kommen, werden jedoch in der Regel nicht unmittelbar von dem Original-Negativ (vom Original des Negativschnitts) gezogen,sondern von einem Duplikat, der dup- (oder dupe)-Kopie. Vom Original- Negativ wird zunächst ein dup- Positiv genommen, das Hauptpositiv (engl. master). Bei Schwarz-Weiß-Filmen war dieses master zur Unterscheidung von anderen Kopien früher bläulich eingefärbt; daher auch die Bezeichnung Lavendel (engl. Lavender), die gelegentlich noch gebraucht wird. Vom dup- Positiv werden dann alle weiteren Kopien bzw. Generationen von Kopien genommen: die dup- Negative und - von diesen wiederum- die Kino-Kopien. Auch diese Verfahren gehören natürlich heute dank digitaler Speichertechnologie und Projektoren weitgehend der Vergangenheit an (vgl. auch hier zu Kap.12).
Die Termini Schnitt haben außerdem noch eine zweite Bedeutung: Schnitt (im Sinne des engl. cut) ist auch eine Bezeichnung für eine bestimmte Einstellungskonjunktion, nämlich das, was gelegentlich auch harter Schnitt genannt wird, das übergangslose Aneinanderfügen zweier Einstellungen. Découpage schließlich heißt im Deutschen auch die letztgültige Festlegung der Einstellungen im Drehbuch, die die Grundlage des final cut bildet. Die Person , die den Filmschnitt durchführt, heißt engl. übrigens editor; die Bezeichnung Cutter ist lediglich im Deutschen gebräuchlich.
มีการติดตั้ง . แก้ไขฟรี ที่ต้องมีการติดตั้ง ) คำๆนี้เป็นคำที่เกี่ยวข้อง ตัดหรือตัด D é coupage ) อย่างไรก็ตาม , หนึ่งในคําแนะนําของความแตกต่าง มันเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่มีชื่อเดียวกันแต่ในด้านต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการประกอบ . . . . . . . มักจะในด้านความงามของกระบวนการนี้ในทางตรงกันข้ามการตัดประกอบเป็นฉากที่ไม่ได้เลือกแต่โดยแต่ละส่วนของการออกแบบโดยรวมของรูปแบบหนึ่ง ( เจตคติ ) ขั้นตอนการประกอบและการประกอบที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนจะอธิบายในรายละเอียดด้านล่าง . . . . . . . ( เทียบกับของกระบวนการนี้คือกระบวนการตัดหมุนตัดเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของการทำความสะอาดวัสดุเหลือใช้และวัสดุในการกำจัด มันดีขึ้นหรือในลักษณะของการ " กรรไกร " ตามลำดับการใช้เครื่องสล็อต : ใน schneidetisch และวัสดุที่เลือกใช้กาวหรือเทปที่ก้นโปรแกรมนี้เป็นโปรแกรมที่เป็นปัจจุบันในส่วนใหญ่ของกรณี , ดิจิตอลหรือดิจิตอลดิจิทัลจำลองฟิล์มที่ไม่ได้ schneidetisch แต่ใช้โปรแกรมเช่นคอมพิวเตอร์หรือ Final Cut คลั่ง " ตัด " และเชื่อมต่ออีกครั้ง เพราะในการมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาตาม ( หรือ filmhistorischen ประกอบ แตกต่างจากที่โรงเรียน ) ในการติดตั้งครั้งแรกที่เราพบว่าเทคโนโลยีที่เหมาะสมในกระบวนการตัดแบบ . . . . . . .
ที่ประกอบด้วยหลายขั้นตอน อย่างแรกเลือกโหมดของ เป็นรูปแบบ ข่าวรายวัน ) เป็นครั้งแรกของการคัดลอกต้นฉบับที่เป็นลบเป็นบวกบนพื้นฐานของ " drehergebnis หยาบในการเข้าถึงและทางเลือกแรก ( โมนาโก 2000779 ) ) ) ) ) ) ) " " " " " " "ใช้ในการกำหนดลำดับของการสร้างรูปแบบของสคริปต์การทดสอบเพื่อดําเนินการต่อไป schnittarbeit , แรก , หยาบ , จากนั้นหนึ่งของยาสูบ ในแต่ละการตั้งค่าให้เร็วหรือช้าได้ตามความยาวที่ต้องการ ( สัปดาห์และจากนั้นอีกครั้ง )อะไรคือความสัมพันธ์ที่แท้จริงของการใช้วัสดุ gedrehtem สุดท้ายสำหรับประสบการณ์เหล่านี้คือ : 1 sp ü lfilm 10
( โมนาโก 2000131 ) ขั้นตอนสุดท้ายคือ feinschnitts Final Cut คลิปสุดท้ายที่ผอ.แต่ก็มีข้อยกเว้นนี้เป็นปกติใน " คลาสสิก " ของฮอลลีวู้ดภาพยนตร์เกี่ยวกับความล่าช้าในการผลิตการตัดสินใจมักจะเป็นคลิปสุดท้ายที่บางครั้งในดาว ในบางกรณีมากกว่า schnittfassungen ผลิตดังนั้นนอกจากในหนัง schnittfassung คือความตั้งใจที่สอดคล้องกับผอ.หลังจากส่ง
คลิปสุดท้ายจะทำงานในรุ่นเดิมที่ผลิต negativschnitt ลบ บวกกับสำเนาของภาพยนตร์ในโรงภาพยนตร์แต่มักจะไม่ได้โดยตรงจากลบต้นฉบับ ( จากเดิม negativschnitts ) ดึงแต่เป็นคำย่อของ duplicate ( สำเนาหรือสำเนา dupe )เริ่มจากของเดิมลบแล้ว ( และนั่นคือสิ่งที่ hauptpositiv อังกฤษ ปริญญาโท ) ในหนังสีดำและสีขาวเพื่อแยกความแตกต่างจากเดิมซึ่งเป็นสำเนาหลักจึงเรียกว่าสีฟ้าลาเวนเดอร์ ( อังกฤษ ลาเวนเดอร์ ) บางครั้งยังต้อง จากเป็นบวกและแบบจําลองทั้งหมดแล้ว จากรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่งในการผลิตลบแล้วและบางส่วนของสำเนาของภาพยนตร์ วิธีนี้ยังรวมถึงเทคโนโลยีการจัดเก็บข้อมูลดิจิตอลในวันนี้เนื่องจากของธรรมชาติและประวัติศาสตร์ที่หลากหลาย ( ดูโปรเจคเตอร์ ที่นี่สถานี kap.12 ) มี 2 ตัด : ตัด ( ในความหมายของภาษาอังกฤษ ตัด ) เป็นหนึ่งโดยเฉพาะ einstellungskonjunktion กล่าวว่า , คือ ,บางครั้งเรียกว่าü bergangslose กรองหยาบและสองการตั้งค่า ในเยอรมัน d é coupage ก็ตั้งค่าในสคริปต์สุดท้ายในที่สุดรูปแบบพื้นฐานคลิป คลิปนี้จะพูดภาษาอังกฤษได้ ว่าแต่เพียงระบุแก้ไขเครื่องมือที่ใช้เฉพาะในเยอรมัน
การแปล กรุณารอสักครู่..