Das Alte Museum folgt mit seiner kl

Das Alte Museum folgt mit seiner klaren Gliederung der äußeren Form dem Gestaltungskanon der griechischen Antike und verkörpert damit die in der Aufklärung wurzelnde Idee eines Museums als Bildungseinrichtung für das Bürgertum. Die Rotunde, dem Vorbild des Pantheon in Rom folgend, unterstreicht die sakrale Dimension des Museums als Kunsttempel.

Der Architekt hatte zuvor in London und Paris die Strukturen großer Museen studiert. Die Pläne für das Museum mit dem Standort an der Nordseite des Lustgartens entwickelte er um 1822/1823. Danach wurden komplizierte Gründungsarbeiten nötig, weil hier ein Verbindungskanal zwischen Kupfergraben und Spree verlief.[1] Für das Fundament wurden rund 3000 Kiefernholzpfähle in den Boden getrieben.[2] Erst 1825 konnte mit den Bauarbeiten für das Museum begonnen werden, die bis 1828 dauerten. Am 3. August 1830 (nach einer anderen Quelle am 1. April 1830)[2] wurde es seiner Bestimmung übergeben.

Das auf einem Sockel stehende, zweigeschossige Gebäude hat eine Länge von 87 Metern und eine Breite von 55 Metern. Es besteht aus einem flach gedeckten, kubischen Baukörper, der durch eine Vorhalle mit achtzehn kannelierten ionischen Säulen in Monumentalordnung nach außen abschließt. Die von zwei Eckpilastern begrenzte Halle öffnet sich zum Lustgarten hin. Auf dem Gebälk der Halle sitzen über den Säulen achtzehn sandsteinerne Adler. Die an der Front des Gebäudes angebrachte Weihinschrift lautet:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิพิธภัณฑ์เก่าตามแบบแคนนอนของกรีกกับเค้าร่างของแบบฟอร์มภายนอกชัดเจน และดังนั้น ก็ที่ rooted ในธรรมความคิดของพิพิธภัณฑ์เป็นสถาบันการศึกษาสำหรับการ bourgeoisie เหลี่ยม ตามรอยเท้าขององในโรม ขีดเส้นใต้ขนาดศักดิ์สิทธิ์ของพิพิธภัณฑ์เป็นวัดศิลปะสถาปนิกได้เคยศึกษาโครงสร้างของพิพิธภัณฑ์ดีในลอนดอนและปารีส เขาพัฒนาแผนสำหรับไซต์พิพิธภัณฑ์ทางด้านเหนือของความสุขสวน 1822/1823 งานมูลนิธิแล้ว ซับซ้อนจำเป็น เนื่องจากมีช่องสัญญาณเชื่อมต่อระหว่างสนุกสนานและ Kupfergraben นี่ [1] กองไม้สนประมาณ 3000 ในพื้นดินได้ขับเคลื่อนสำหรับมูลนิธิ [2] จนกระทั่ง 1825 ได้เริ่มงานก่อสร้างในพิพิธภัณฑ์ ซึ่งกินเวลาจนถึง 1828 ใน 1830 3 สิงหาคม (ตามแหล่งอื่นใน 1 1830 เมษายน) [2] ซึ่งถูกมอบให้ชะตากรรมของเขาตั้งอยู่บนเชิงการ อาคารสองชั้นมีความยาว 87 เมตรและความกว้าง 55 เมตร ประกอบด้วยตัวอาคาร หลังคาแบน ลูกบาศก์ที่เสร็จสิ้น โดยระเบียงมีสิบแปดคอลัมน์ ionic fluted อนุสาวรีย์ลำดับขาออก ห้องโถงถูกจำกัด โดยเปิด pilasters มุมสองไปสวนสุข สิบแปดทรายหินนกนั่งอยู่บน rafters ศาลาข้างบนคอลัมน์นั้น จารึก votive กับด้านหน้าของอาคารมีดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิพิธภัณฑ์เก่าต่อไปนี้ในการออกแบบที่ชัดเจนของรูปทรงภายนอกออกแบบหลักการของกรีซโบราณและทำให้คาดเดารากในความคิดของการตรัสรู้ของพิพิธภัณฑ์เป็นสถาบันการศึกษาสำหรับสังคม หอกจำลองในแพนธีออนในกรุงโรมต่อไปนี้ไฮไลท์มิติอันศักดิ์สิทธิ์ของพิพิธภัณฑ์เป็นวัดศิลปะ. สถาปนิกได้ศึกษาโครงสร้างของพิพิธภัณฑ์ขนาดใหญ่ในลอนดอนและปารีส แผนสำหรับพิพิธภัณฑ์ไปยังเว็บไซต์ทางด้านทิศเหนือของ Lustgarten ที่เขาพัฒนาขึ้นเพื่อ 1822/1823 หลังจากที่ทำงานรากฐานที่มีความซับซ้อนมีความจำเป็นเพราะที่นี่วิ่งช่องทางเชื่อมต่อระหว่าง Kupfergraben และสนุกสนาน. [1] สำหรับรากฐานที่ 3000 รอบกองสนถูกขับลงไปที่พื้น. [2] จนถึง 1825 อาจจะเริ่มต้นด้วยการก่อสร้างพิพิธภัณฑ์ซึ่งกินเวลาจนถึง 1828 , เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 1830 (ตามแหล่งที่มาอีก 1 เมษายน 1830) [2] มันก็เปิดอย่างเป็นทางการ. ยืนบนแท่นอาคารสองชั้นมีความยาว 87 เมตรและความกว้าง 55 เมตร มันประกอบด้วยหลังคาแบนอาคารลูกบาศก์ซึ่งปิดโดยเทอเรซกับอิออนคอลัมน์แปดร่องเพื่ออนุสาวรีย์ภายนอก มุมเสาสองฮอลล์ จำกัด เปิด Lustgarten ในคอลัมน์บัวเหนือของห้องโถงนั่งนกอินทรีหินทรายสิบแปด ที่แนบมากับด้านหน้าของอาคารจารึกอุทิศอ่าน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิพิธภัณฑ์ที่เก่าแก่ตามด้วยการล้างด้านนอกขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบของกรีซโบราณและ Gestaltungskanon สะท้อนให้เห็นถึงพัฒนาการหยั่งรากลึกในแนวความคิดของยุคสว่างเป็นพิพิธภัณฑ์ที่เป็นสถาบันการศึกษาสำหรับตระกูลชนชั้นกลางระดับสูง Rotunda , รุ่นต่อไปนี้ของ Pantheon ในกรุงโรมความเค้น Sacred ขนาดของพิพิธภัณฑ์เป็นวัดที่อยู่