เสียงวรรณยุกต์ คือ ระดับเสียงสูงต่ำ

เสียงวรรณยุกต์ คือ ระดับเสียงสูงต่ำของคำ ซึ่งโดยปกติ จะมีอยู่ในทุกภาษาแต่ในบางภาษาไม่จัดเสียงวรรณยุกต์เป็นหน่วยเสียง เพราะไม่ช่วยแยกความหมายของคำ เช่น ภาษาอังกฤษ ภาษามาเลย์ ภาษาเขมร ฯลฯ สำหรับภาษาไทยเสียงวรรณยุกต์เป็นเสียงสำคัญ จึงนับเป็นหน่วยเสียง ทั้งนี้เพราะมันช่วยแยกความหมายของคำ โดยที่คำแต่ละคำ เมื่อระดับเสียงเปลี่ยนไปความหมายก็จะเปลี่ยนไปด้วย เช่น
วรรณยุกต์สามัญ คา /kha:/
วรรณยุกต์เอก ข่า /khà:/
วรรณยุกต์โท ค่า /khâ:/
วรรณยุกต์ตรี ค้า /khá:/
วรรณยุกต์จัตวา ขา /khǎ:/

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงวรรณยุกต์คือระดับเสียงสูงต่ำของคำซึ่งโดยปกติจะมีอยู่ในทุกภาษาแต่ในบางภาษาไม่จัดเสียงวรรณยุกต์เป็นหน่วยเสียงเพราะไม่ช่วยแยกความหมายของคำเช่นภาษาอังกฤษภาษามาเลย์ภาษาเขมรฯลฯ จึงนับเป็นหน่วยเสียงทั้งนี้เพราะมันช่วยแยกความหมายของคำโดยที่คำแต่ละคำเมื่อระดับเสียงเปลี่ยนไปความหมายก็จะเปลี่ยนไปด้วยเช่น
วรรณยุกต์สามัญคา / ข่า: /
วรรณยุกต์เอกข่า / khà: /
วรรณยุกต์โทค่า / khâ: /
วรรณยุกต์ตรีค้า / khá: /
วรรณยุกต์จัตวาขา / khǎ: /

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงวรรณยุกต์คือระดับเสียงสูงต่ำของคำซึ่งโดยปกติ เพราะไม่ช่วยแยกความหมายของคำเช่นภาษาอังกฤษภาษามาเลย์ภาษาเขมร ฯลฯ จึงนับเป็นหน่วยเสียง โดยที่คำแต่ละคำ เช่น
วรรณยุกต์สามัญคา / คา: /
วรรณยุกต์เอกข่า / คา: /
วรรณยุกต์โทค่า / คา: /
วรรณยุกต์ตรีค้า / คา: /
วรรณยุกต์จัตวาขา / khǎ: /

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงวรรณยุกต์คือระดับเสียงสูงต่ำของคำซึ่งโดยปกติ จะมีอยู่ในทุกภาษาแต่ในบางภาษาไม่จัดเสียงวร เพราะไม่ช่วยแยกความหมายของคำเช่น ภาษาอังกฤษ ภาษามาเลย์ ภาษาเขมร ฯลฯจึงนับเป็นหน่วยเสียงทั้งนี้เพราะมันช่วยแยกความหมายของคำโดยที่คำแต่ละคำเมื่อระดับเสียงเปลี่ยนไปความหมายก็จะเปลี่ยเช่น
วรรณยุกต์สามัญคา/คา:/
วรรณยุกต์เอกข่า/ Kh - :/
วรรณยุกต์โทค่า/ KH เธฅเธดเธเธ:/
วรรณยุกต์ตรีค้า/ KH ข้าว:/
วรรณยุกต์จัตวาขา/ KH ǎ:/