in banking). There exist theoretica

in banking). There exist theoretical arguments as well as empirical evidence that more
efficient banks are less risky. First, Petersen and Rajan (1995) argue that more efficient
banks have better screening and monitoring abilities. At the empirical front, Berger and
DeYoung (1997) show that more efficient banks have lower non-performing loans ratio.
Taken together with our finding that the Boone Indicator has a negative effect on bank
risk taking suggests that competition has a stability enhancing effect via an improvement
in bank efficiency, and more specifically by improving banks’ monitoring and screening
procedures (see Schaeck and Cihak 2010 for a similar argument). Viewed from a more
theoretical angle, the result that higher pricing power reduces bank risk taking supports
the idea that higher franchise values mitigate the risk-shifting incentives of banks, thus
contributing to a more stable banking system. Simultaneously, higher bank competition
reduces risk-shifting incentives at the borrower level by forcing banks to develop more
efficient screening and monitoring mechanisms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในธนาคาร) มีทฤษฎีอาร์กิวเมนต์เช่นเป็นประจักษ์หลักฐานที่มากขึ้นธนาคารที่มีประสิทธิภาพจะมีความเสี่ยงน้อย ครั้งแรก Petersen และระจัน (1995) โต้แย้งที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นธนาคารได้ดี คัดกรองและตรวจสอบความสามารถ หน้ารวม เบอร์เกอร์ และDeYoung (1997) แสดงว่า ธนาคารมากมีอัตราส่วนของสินเชื่อที่ไม่ก่อให้เกิดต่ำมาร่วมค้นหาของเราว่า ตัวบ่งชี้ Boone มีผลกระทบในธนาคารมีความเสี่ยงแนะนำว่า การแข่งขันมีเสถียรภาพเพิ่มผลผ่านปรับปรุงประสิทธิภาพของธนาคาร และอื่น ๆ โดยเฉพาะ โดยการปรับปรุงธนาคารตรวจสอบ และคัดกรองขั้นตอน (ดู Schäck และค่าย 2010 สำหรับอาร์กิวเมนต์คล้ายกัน) ดูจากมากขึ้นทฤษฎีมุม ผลให้ราคาพลังงานสูงขึ้นลดความเสี่ยงธนาคารการสนับสนุนความคิดที่ว่า ค่าแฟรนไชส์สูงลดแรงจูงใจที่ขยับความเสี่ยงของธนาคาร ดังนั้นสนับสนุนระบบธนาคารมีเสถียรภาพมากขึ้น พร้อมกัน ธนาคารแข่งขันสูงลดความเสี่ยงขยับแรงจูงใจระดับกู้บังคับให้ธนาคารเพื่อพัฒนาเพิ่มเติมมีประสิทธิภาพการคัดกรอง และตรวจสอบกลไก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกลุ่มธนาคาร) มีข้อโต้แย้งทางทฤษฎีที่มีอยู่เช่นเดียวกับหลักฐานเชิงประจักษ์แน่นอนมากขึ้น
ธนาคารที่มีประสิทธิภาพมีความเสี่ยงน้อย ครั้งแรกและปีเตอร์ราจาน (1995) เถียงแน่นอนมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ธนาคารมีการตรวจคัดกรองที่ดีขึ้นและความสามารถในการตรวจสอบ ที่ด้านหน้าเชิงประจักษ์เบอร์เกอร์และ
DeYoung (1997) แสดงได้มีประสิทธิภาพมากขึ้นธนาคารมีอัตราส่วนเงินให้สินเชื่อที่ต่ำกว่าด้อยคุณภาพ.
นำมารวมกันที่มีการค้นพบของเราได้เนตัวบ่งชี้ที่มีผลกระทบต่อธนาคาร
ความเสี่ยงแสดงให้เห็นว่าการแข่งขันมีการเสริมสร้างความมั่นคงผลผ่านทาง ในการปรับปรุง
ประสิทธิภาพในการธนาคารและอื่น ๆ โดยเฉพาะการปรับปรุงการตรวจสอบของธนาคารและคัดกรอง
ขั้นตอน (ดู Schaeck และ Cihak ปี 2010 สำหรับข้อโต้แย้งที่คล้ายกัน) มองจากอีก
มุมทฤษฎีผลที่ได้อำนาจการกำหนดราคาที่สูงขึ้นช่วยลดความเสี่ยงที่ธนาคารให้การสนับสนุน
ความคิดที่ไม่สูงกว่าค่าแฟรนไชส์ลดแรงจูงใจที่มีความเสี่ยงของธนาคารขยับจึง
เอื้อต่อระบบธนาคารมีเสถียรภาพมากขึ้น. พร้อมกันการแข่งขันที่สูงขึ้นของธนาคาร
ลดความเสี่ยง ขยับแรงจูงใจในระดับผู้กู้ด้วยการบังคับให้ธนาคารเพื่อการพัฒนามากขึ้น
การตรวจคัดกรองที่มีประสิทธิภาพและกลไกการตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการธนาคาร ) ไม่มีอาร์กิวเมนต์ในเชิงทฤษฎีที่มีอยู่รวมทั้งข้อมูลเชิงประจักษ์หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าธนาคารได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นจะน้อยกว่า 2
4 ที่มีความเสี่ยงได้ อันดับแรกและระจัน ( ปี 2538 เเมอรส์ ) ได้ให้เหตุผลว่ามีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นระบบธนาคารมีการคัดกรองที่ดีกว่า 2
4 และมีความสามารถในการตรวจสอบ การวิจัยเชิงประจักษ์ที่ด้านหน้า , Berger และ 2
4 DeYoung ( ค . ศ . 1997 ) แสดงให้เห็นว่าธนาคารได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นลดสัดส่วนสินเชื่อที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้