ich klappte in wohlerzogener Verleg

ich klappte in wohlerzogener Verlegenheit mein Buch zu und wartete den Applaus ab, der freundlich war und den mir selbst meine Mutter aus Gesellschaft schenkte. Naja, sagte meine Mutter, alle wendeten sich von mir ab und wieder dem Dichter Anton Jonas zu, und meine Mutter wollte beginnen, eine Erklärung für mein Gedicht zu finden, da sagte Anton Jonas: Und? Haben Sie etwa das Licht gesehen? Haben Sie? Haben Sie nicht, und ich will Ihnen verraten, warum nicht. Der Dichter reimt heutzutage erstens nicht mehr, was ein Kind natürlich nicht wissen kann, zweitens aber, und das erscheint mir wichtiger: Ein Dichter würde niemals Lichtlein sagen, wenn er Lichtlein meint.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปิดการจองของฉันในห้อง bred แก้ไข และรอปรบมือ ที่ดี และให้แม่จากสังคม ดี แม่ของฉันกล่าวว่า ทุกคนเปิดฉันปิด และอีกกวีโจนัสแอ และแม่ของฉันต้องการเริ่มการค้นหาคำอธิบายสำหรับบทกวีของฉัน โจนัสแอกล่าวว่า: และ คุณได้เห็นแสงเกี่ยวกับ มีไหม คุณมิได้ และฉันจะบอกคุณทำไมไม่ กวีแรก ไม่ตาไรมส์ มีอะไรแน่นอนไม่ รู้เด็กแต่ประการที่สอง และดูเหมือนต้องฉัน: กวีจะไม่เคยบอกว่า ไฟถ้าเขาคิดแสง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมทำงานอยู่ในความลำบากใจเป็นพันธุ์ดีกับหนังสือของฉันและรอให้เสียงปรบมือที่เป็นมิตรและแม้กระทั่งให้ฉันแม่ของฉันจากสังคม ดีแม่ของฉันบอกว่าเปิดออกทั้งหมดและกลับมาที่แอนตันกวีโจนัสกับผมและแม่ของฉันก็เริ่มที่จะหาคำอธิบายสำหรับบทกวีของฉันเป็นแอนตันโจนัสกล่าวว่า: และ? คุณจะได้เห็นแสงเกี่ยวกับ? คุณมี? ไม่ได้คุณและฉันจะไม่บอกคุณว่าทำไม กวีไม่บ๊องวันนี้สิ่งแรกที่เด็กสามารถไม่แน่นอนทราบ แต่ประการที่สองและครั้งนี้ดูเหมือนว่ามีความสำคัญมากขึ้นในการฉัน: กวีจะไม่พูด Lichtlein ถ้าเขาคิดว่าแสงน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันจะส่งมาให้หนังสือของฉันเพื่อความอึดอัดใจในสายเลือดและรอคอยกันมานานแล้วเสียงปรบมือที่เป็นมิตรและที่คุณแม่ของฉันจากสังคมทำให้ฉัน งูเห่ากล่าวว่า"ทุกอย่างแม่ของฉันก็หันมาจากผมและอีกครั้งเพื่อโจนากวีที่อันโตนิโอและแม่ของฉันต้องการที่จะเริ่มต้นในการค้นหาคำอธิบายสำหรับอ่านบทกวีของผมมี"อันโตนิโอโจนาและ คุณเห็นแสงพวกเขามีหรือไม่ ? ไม่มี , และผมต้องการที่จะบอกคุณแล้วทำไมไม่ได้ กวีอยู่ใน 717 อันดับแรกของไม่กลอนทั้งหมดไม่มีมากกว่านั้นที่ไม่สามารถทราบได้อย่างเป็นธรรมชาติและสำหรับเด็กในประการที่สองแต่ในความคิดของผมและที่สำคัญกว่านั้นคือ : กวีไม่เคยพูดว่าถ้าเขาหน่อไม้ฝรั่งแสงไฟหมายถึงต้นป่านได้