Column one is just a replication of

Column one is just a replication of the results of the full benchmark model from
Table 3 which we present here for the convenience of the reader. The results presented
in column two, however, indicate that increasing the bank-level pricing power - that is,
increasing the Lerner Index - no longer has a risk-reducing effect when concentrating
on the probability of a distress merger or a moratorium (i.e., focusing the analysis on
actual bank defaults). The same holds for the Boone Indicator. While more competitive
behavior in the (more broadly defined) banking market, i.e. a lower Boone Indicator, has a
risk-alleviating effect in the benchmark regression, the Boone Indicator has no significant
effect on the default probability of banks. In this regression, the sign of the variable
Regional Geographical Reach changes, too, indicating that a higher market share
of bank branches reduced the probability of a bank default (even when it does positively
affect weaker forms of bank distress, as shown in the baseline regressions in Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คอลัมน์หนึ่งเป็นเพียงการจำลองแบบของผลลัพธ์ของแบบจำลองมาตรฐานเต็มจาก3 ตารางซึ่งเราแสดงเพื่อความสะดวกของผู้อ่าน ผลลัพธ์ที่แสดงในคอลัมน์ที่สอง อย่างไรก็ตาม บ่งชี้ว่า ธนาคารระดับราคาพลังงาน - ที่เพิ่มขึ้นเพิ่มดัชนี Lerner - ไม่มีผลลดความเสี่ยงเมื่อ concentratingในความเป็นไปได้ของการควบรวมกิจการเป็นทุกข์หรือเป็นการชั่วคราว (เช่น เน้นวิเคราะห์)ธนาคารเริ่มต้นจริง) เดียวกันถือสำหรับตัวบ่งชี้ Boone ในขณะแข่งขันมีลักษณะการทำงานในตลาดลูกค้า (กำหนดอย่างกว้างขวางขึ้น) เช่นตัวล่าง Boone บ่งชี้ การผลบรรเทาความเสี่ยงในการถดถอยมาตรฐาน ตัวบ่งชี้ Boone ได้ไม่สำคัญผลต่อการความน่าเป็นการเริ่มต้นของธนาคาร ในนี้ถดถอย เครื่องหมายของตัวแปรเปลี่ยนแปลง เกินไป บ่งชี้ว่า ตลาดสูงร่วมไปถึงภูมิภาคทางภูมิศาสตร์สาขาของธนาคารน่าเริ่มต้นธนาคารจะบวกไม่ลดลง (แม้มีผลต่อฟอร์มแกร่งธนาคารทุกข์ มากถดถอยหลักในตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คอลัมน์หนึ่งเป็นเพียงการจำลองแบบของผลของรูปแบบมาตรฐานเต็มรูปแบบจาก
ตารางที่ 3 ซึ่งเรานำเสนอที่นี่เพื่อความสะดวกของผู้อ่าน ผลที่นำเสนอ
ในสองคอลัมน์ แต่ไม่แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของธนาคารที่ระดับพลังงานการกำหนดราคา - นั่นคือ
การเพิ่มขึ้นของดัชนีเลิร์นเนอ - ไม่ได้มีผลกระทบความเสี่ยงลดเมื่อมุ่งเน้น
เกี่ยวกับความน่าจะเป็นของการควบรวมกิจการหรือเลื่อนการชำระหนี้ทุกข์ (เช่น มุ่งเน้นไปที่การวิเคราะห์เกี่ยวกับ
ค่าเริ่มต้นของธนาคารที่เกิดขึ้นจริง) เดียวกันถือเป็นตัวบ่งชี้เน ในขณะที่การแข่งขันมากขึ้น
ในพฤติกรรม (หมายกว้างกว่า) ตลาดการธนาคารเช่นต่ำกว่าเนดัชนี, มี
ผลกระทบการบรรเทาความเสี่ยงในการถดถอยมาตรฐานเนบ่งชี้ที่สำคัญไม่มี
ผลกระทบต่อความน่าจะเป็นค่าเริ่มต้นของธนาคาร ในการถดถอยนี้สัญญาณของตัวแปร
การเปลี่ยนแปลงการเข้าถึงทางภูมิศาสตร์ในภูมิภาคอีกด้วยแสดงให้เห็นว่าส่วนแบ่งการตลาดที่สูงขึ้น
ของสาขาธนาคารที่ลดลงน่าจะเป็นของการเริ่มต้นของธนาคาร (แม้เมื่อมันไม่เชิงบวก
ส่งผลกระทบต่อรูปแบบการปรับตัวลดลงของความทุกข์ธนาคารดังแสดงในพื้นฐาน การถดถอยในตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คอลัมน์หนึ่งเป็นเพียงการจำลองของผลลัพธ์ของการวัดประสิทธิภาพที่สมบูรณ์รุ่นจากตารางที่ 3 (2
0) ซึ่งเราอยู่ที่นี่สำหรับความสะดวกสบายของเครื่องอ่าน ผลลัพธ์ที่ได้รับการนำเสนอในคอลัมน์ที่สอง , 2
4 อย่างไรก็ตามระบุว่าการเพิ่มอำนาจการกำหนดราคาในระดับธนาคาร - ซึ่งก็คือการเพิ่ม Lerner
ดัชนี - ไม่มีการลดความเสี่ยงในมีผลเมื่อมุ่งความสนใจไปที่การ